نزاری

هو سعد الدین البیرجندی  ، القهستانی  ، المشتهر فی شعره بنزاری  .حکیم من حکماء عصره  ، صوفی  ، واعظ  ، عارف  ، أدیب  ، شاعر  ، ومن مشاهیر شعراء ایران  .عاصر الشیخ سعدی الشیرازی الشاعر  ، وقیل کان اسماعیلی المذهب  .

له (دیوان شعر)  ، ومثنویة (دستور نامه)  ، و(سفر نامه)  .

توفی فی بیرجند سنة721 هـ  ، وقیل سنة 720 هـ  .

من شعره  :

من سعى میکنم بوصالت ولى چه سود***دولت مساعدت نکند بى نصیب را

وله أیضاً  :

خراب کرده چشمان پر خمار توام ***بهم بر آمده زلف تابدار توام

هزار بار اگر بفگنى وبردارى***همان نزارى برگشته روز گار توام

وله أیضاً  :

بر عاشقى حرام بود عشق وعاشقى***کو ترک هردو کون نگیرد براى دوست

کردم ز عشق زیر وزبر خانمان دل***تا هیچکس وگرنه نشیند بجاى دوست

وله أیضاً  :

اگر بر خون من محضر نویسى***زهر عضوم برون آید گواهى

وله أیضاً  :

قیامتى که بدان وعده میکند الحق***فراق یار عزیز ست وسخت دشوارست

المراجع  :

الذریعة ج9 قسم4 ص1182 وص1183  ، مجمع الفصحاء (فارسی) ج3 ص1358  ، ص1359  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) ج47 ص444  ، هفت اقلیم (فارسی) ج2 ص322 وص323  ، روز روشن (فارسی) ص813 ـ ص815  ، ریحانة الأدب (فارسی) ج6 ص166  ، فرهنگ سخنوارن (فارسی) ص599  ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسی) ص559  ، فرهنگ معین (فارسی) ج6 ص2117 وص2118  ، مشاهیر جهان (فارسی) ص320  .