سرمد

هو سعید  ، وقیل سعد الکاشانی  ، المشتهر فی شعره بسرمد  .من شعراء ایران فی القرن الحادی عشر الهجری  .کان یهودیاً  ، ثم اسلم وتتلمذ على أبی القاسم الفندرسکی  ، وانخرط فی سلک الصوفیة  .رحل إلى الهند  ، وبعد مدة اتهموه بالکفر  ، فأمر السلطان اورنگ زیب ملک الهند بقتله  ، فقتل سنة 1070 هـ   ، وقیل سنة 1072هـ  ، وقیل
سنة 1071 هـ  ، وقیل سنة 1080 هـ  ، ودفن فی مدینة شاه جهان آباد الهندیة  .

له (دیوان شعر)  ،ومن شعره  :

سرمد غم عشق بوالهوس را ندهند***سوز دل پروانه مگس را ندهند

عمرى باید که یار آید به کنار***این دولت سرمد همه کس را ندهند

وله أیضاً  :

آنکس که تو را تاج جهانبانى داد***مارا همه أسباب پریشانى داد

پوشید لباس هر که را عیبى دید***بى عیبان را لباس عریانى داد

وله ایضاً  :

در مسلخ عشق جز نکو را نکشند***لاغر صفتان زشت خورا نکشند

گر عاشق صادقى زکشتن مگریز***مردار بود هر آنکه اورا نکشند

المراجع  :

الذریعة ج9 قسم2 ص440 وص441  ، تذکره نصرآبادى (فارسی) ص310 وص311  ، ریحانة الأدب (فارسی) ج3 ص16 وص17  ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسی) ص275  ، لغت نامه هخدا (فارسی) ج29 ص482  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص266  ، تذکره ریاض العارفین (فارسی) ص86 ـ ص88  ، مجمع الفصحا (فارسی) ج2 قسم1 ص38  .