قدرت

هو شاه قدرت الله العظیم آبادی  ، الدهلوی  ، الهندی  ، المشتهر فی شعره بقدرت  .من شعراء الهند  ، وله أشعار بالفارسیة والاردیة  .کان من أهل دلهی  ، وله (دیوان شعر)  ، ومنظومة (نتایج الأفکار)  .لازم النواب دولاورجنگ بمدینة مرشد آباد الهندیة  ، ولم یزل بها حتى توفی سنة 1205 هـ  .

من شعره  :

ذوق بلا کشى ها سدره بلا شد***سنگ جفاى طفلان آخر حصار باشد

وله أیضاً  :

زفیض نم چشم گریان ما***بود دامن أبرد امان ما

گناهى که أز خلق ناکرده ماند***قضا بسته آنهم بدامان ما

المراجع  :

الذریعة ج 9 قسم 3 ص876  ، ریحانة الأدب (فارسی) 4/431  ، روز روشن (فارسی) ص652  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 38/176  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص468  .