ناطق

هو صادق الاصفهانی  ، المشتهر فی شعره بناطق  .من أدباء وشعراء ایران فی القرن الثالث عشر الهجری  ، وله (دیوان شعر)  .توفی سنة 1230 هـ  ، وقیل سنة 1235 هـ  .

من شعره  :

این قبه راست جاى بجائى که پایه اش***أز أوج ماه ومهروز حل بر تر آمده

وین قبه رفیع بدانجا رسانده قدر***کز قدر باسپهر بر ین همسر آمده

زهرا عفاف فاطمه بنت موسى آنک***بروى شرف ز فاطمه وحیدر آمده

سلطان عهد فتحعلى شاه آن کزا و***بستان ملک وگلبن جان را بر آمده

وله أیضاً  :

نهى چوتاج توبر سر بسر نهد گوئى***ز آفتاب دگر آفتاب دیگر تاج

بباغ حسن نهال قد تواز کاکل***صنوبریست که دارد زسنبل تر تاج

رسیده است بمهر افسرت مگرا زمهر***بسر نهاده تراشاه مهر أفسر تاج

المراجع  :

الذریعة ج 9 قسم 4 ص1158 و1159  ، ریحانة الأدب (فارسی) 6/111 ـ 121  ، مجمع الفصحاء (فارسی) 6/1088  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 47/180  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص589  .