مهري

هي مهري الهروية  ، الهندية  .من شهيرات شواعر ايران في القرن التاسع الهجري  .كانت معاصرة للملك شاهرخ بن تيمور التيموري  ، وكانت مختصة بگوهر شاد بيگم بانية مسجد گوهر شاد المعروف في مشهد الامام الرضا (عليه السلام)في خراسان  .

لها (ديوان شعر)  ، ومن شعرها  :

حل هر نكته كه بر پير خرد مشكل بود***آزموديم بيك قطره مى حاصل بود

گفتم از مدرسه پرسم سبب حرمت مى***در هر كس كه زدم بيخود ولايعقل بود

خواستم سوز دل خويش بگويم با شمع***داشتى خود بزبان آنچه مرا در دل بود

در چمن صبحدم از گريه واز زارى من ***لاله سوخته خون در دل وپا در گل بود

آنچه از بابل وهاروت روايت كردند***سحر چشم تو بديدم همه را شامل بود

دولتى بود تماشاى رخت مهرى را***حيف صد حيف كه اين دولت مستعجل بود

ولها أيضاً  :

خود سازى پيران بود افزون زجوانان***تعمير ضرور است بناهاى كهن را

المراجع  :

الذريعة ج9 قسم3 ص1137  . فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسي) ص540  . ريحانة الأدب (فارسي) ج6 ص42 وص43  . روز روشن (فارسي) ص784 وص785  . فرهنگ سخنوران (فارسي) ص574  .