شیخ الأئمه را ز چه بردند نیمه شب<br /> با غم، رقم زده شده تقدیر اهل بیت<br /> مانند ابر، چشم خلایق گریسته<br /> عالم برای حضرت صادق گریسته<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

شاگرد تو اگرچه که چندین هزار بود<br /> از آن همه چقدر برای تو یار بود؟<br /> دردت یکی نبود، غمت بیشمار بود<br /> مثل علی همیشه به چشم تو خار بود<br /> پس چاره ای به غیر صبوری نداشتی<br /> بیش از سه...

از کوچه ها به آل علی ظلم، باب شد<br /> یارب ز دشمنان، بستان داد فاطمه<br /> ما را برای گریه ی بر تو محک زدند<br /> با نام مادر تو به روضه نمک زدند<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

قصه ی تلخ هجوم گرگ ها بر خانه ای<br /> ماجرای شعله و بال و پر پروانه ای<br /> وای من شیخ الائمه، بی عمامه، بی ردا<br /> زنده شد در خاطر من روضه های کربلا<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

ای دل که در حریم تو اندوه کربلاست<br /> اندوهبار حضرت صادق، دلِ خداست<br /> هفت آسمان برای غمش گریه می کنند<br /> دور مزار بی حرمش گریه می کنند<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

یک نانجیب خنجرِ آماده مى کشید<br /> یک بى حیا عمامه و سجاده مى کشید<br /> بندِ طناب را که زنازاده مى کشید<br /> شیخ الائمه را وسط جاده مى کشید<br /> آسیب دید غیرت مردانه بازهم<br /> شهادت امام صادق...

نگران است چشم عاشق ما<br /> غرق شبنم شده شقایق ما<br /> به کجا می برند نیمه ی شب<br /> پا برهنه امام صادق ما<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

آه بی شرمانه آتش بر درش انداختند<br /> هیزم سوزانده را روی پرش انداختند<br /> حرمت موی سپیدش را نفهمیدند که<br /> این چنین عمامه از روی سرش انداختند<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

اف به قومی که به دست معجزه ایمان نداشت<br /> حقشان است این چنین که سفره هاشان نان نداشت<br /> خشکسالی لایق شهری ست که بعد از نبی<br /> اعتقادی به دعای حضرت باران نداشت<br /> شهادت امام صادق علیه السلام...

همه شب جامه دریدم ز غمت مولا جان<br /> دارم عادت به خدا، آدم هق هق هستم<br /> چون نشد قسمت من زائر قبرت باشم<br /> در خیالم همه شب طائر قبرت باشم<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد