با عرض سلام من مدت 6 سال هستش که ازدواج کردم. قبل از ازدواج با همسرم دوست شدم. و این دوستی 2 سال به طول انجامید. اوایل دوستی مون همسرم یک سری پیام ها توی گوشیش بهم نشون داد (کمتر از یک هفته بود که دوست بودیم) و گفت این دوست دختر قبلی من بود ارتباط خیلی کمی با هم داشتیم اما حدود 7-8 ماهی با ایشون دوست بودم ـ ایشون از من 4-5 سال بزرگتر بودن و اخلاقمون به هم نمی خورد. الان هم حدود دو هفته هستش که ازش بنا به دلایل شخصی جدا شدم. لازم می دونم همین اول بهت بگم تا بدونی چون این دختر، دخترعمۀ من و همچنین خواهر زن داداشم هستش و نمی خوام بعدها اطلاعاتی بهت برسه و من نگفته باشم. حتی تمامی پیام های رد و بدل شده بین این دو رو من خوندم و فاصلۀ زمانی بین هر پیام حداقل یک هفته بود. و همان طور که همسرم می گفت ارتباطشون خیلی کمتر از اونی بود که منجر به عشق و علاقه بشه. ما بعد از دو سال دوستی با هم ازدواج کردیم. اما بعد از نامزدی حرف و حدیث ها شروع شد. ابتدای امر جاریم برای مراسم خواستگاری و جشن نامزدیم نیومد. البته من در جریان دوستی همسرم با خواهر ایشون بودم از دو سال قبل و این سبب نشد که مشکلی ایجاد بشه. وقتی هم خودم برای آشتی پیش قدم شدم و بعد از نامزدی به منزل جاریم رفتم ایشون شروع کرد از همسرم بد گفتن که ایشون آدم بی وفایی هستش و وقتی برات گل می خره میاد مطمئنم داره دروغ می گه و مطمئن باش دوستت دارم هاش آبکی هستشو. چون من از شهرستان می رفتم خونشون چند روزی می موندم. جالب اینجا بود که مادرشوهرم هم متأسفانه انگار فامیلی جز اونها نداشت و فقط هر غذایی میاوردن یا هر چیزی می گفتن فلانی دوست داره، فلانی خوبه، فلانی ال و بل. من اولین بار که به منزل مادرشوهر و جاریم رفتم با وجودی که تازه یک ماه بود نامزد کرده بودیم و با وجود نهایت عشق و علاقه ای که بین منو همسرم طی دو سال دوستی ایجاد شده بود وقتی به منزل برگشتم به قاطعیت از مادرم خواستم تا تماس بگیرند و به خونواده نامزدم بگه که ما پشیمون هستیم و تصمیمون عوض شده. که خوب با رایزنی های پدرشوهرم که همیشه حامی من بوده و همچنین صحبت هایی که همسرم گفت و تأکید می کرد باور کنم که متأسفانه این خونواده به شدت کینه ای هستند و تمام کارهاشون صرفاً از روی عداوت و کینه هستش. همسرم تأکید می کرد اونها حداقل انتظار داشتند لااقل من با کسی ازدواج کنم که از نظر اجتماعی، اخلاقی و رفتاری از اونها پایین تر باشه تا بدین طریق تا همیشه بتونن این کینه رو جبران کنند و حالا که با توجه مواجه شدن که چقدر دختر نجیب و بااخلاقی هستی می خوان یک جوری این کینه رو خالی کنن. در هر صورت این حرف و حدیث ها منجر شد من حدود 6 ماه عقد رو تأخیر بندازم تا خیالم از بابت بعضی چیزها راحت بشه. سه ماه پس از عقد باردار شدم و سریعاً مراسم عروسی گرفتیم و به خونمون رفتیم. اما متأسفانه علی رغم خوشبختی فوق العاده زیادی که با همسرم داشتم و دارم، هر روز و هر روز مورد اتهام بیشتری قرار می گرفتیم. و هر طور که بود هر روز یا یک روز در میون (به دلیل نزدیکی منزلم با منزل جاریم) ایشون میومد قبل اومدن همسرم و در رابطه با خواهرش و اینکه چقدر مادرش نفرین می کنه همسرم رو می گفت. ناگفته نمونه که من در این مدت بسیار بسیار صبوری به خرج می دادم و هر کس راجع به این قضیه صحبت می کرد هرگز صحبتی نمی کردم و بدون اینکه تعصب به خرج بدم فقط گوش می دادم. و اتفاقاً بنا به همین خصوصیت اخلاقی بسیار بسیار مورد توجه مادرشوهر و پدرشوهرم هستم. ناگفته نمونه که اون خانم تا همین یک ماه پیش ازدواج نکرده بودند. و کلاً توی این مدت خونواده عمۀ همسرم (خونوادۀ جاریم) با ما قهر بودن. هر جا ما بودیم اونها نبودن هر جا اونها بودن ما نبودیم. اتفاقاً اقوام دور و بر و بزرگ تر ها به جای ایجاد صلح متأسفانه دامن می زدند به این قضیه. متأسفانه با وجودی که همسرم انسان پاک و شریفی هستش و در این مدت زندگی من از چشمهام بیشتر به ایشون اعتماد دارم و خیلی خیلی زندگی عاشقانه و خوبی رو با هم داریم. حتی در این مدت یک لحظه بدون هم جایی نرفتیم. اما این حرف و حدیث ها تمومی نداره و مرتب می خوان جلوی شوهرم حرف اون خانم رو پیش بکشن و بهش یادآوری کنن که اون خانم باهات دوست بوده. لازم به توضیح هستش که با وجودی که 6-7 سال بود که اون خونواده با ما قهر بودن و نهایت بی احترامی رو همه جا با من و همسرم داشتند و ما جز صبوری و آرامش هیچ کار دیگری انجام ندادیم. یک ماه پیش که برای اون خانم خواستگار اومد به طور ناگاه این خونواده با ما خوب شدن، ما رو برای جشن اون خانم دعوت کردند. من و همسرم که خیلی از ازدواج ایشون خوشحال بودیم با هم تصمیم گرفتیم برای اینکه به این کینه دامن نزنیم دعوتشون رو رد نکنیم و با وجودی که برامون سخت بود به جشن اونها رفتیم. و بهشون نهایت احترام رو گذاشتیم. و در جشن هم سعی کردیم خیلی خوشحال و صمیمی با دیگران رفتار کنیم. تا کسی فکر نکنه ما ذره ای کینه یا کدورت داریم. یا این مسئله باعث بشه مشکلی برای زندگی دخترشون پیش بیاد. البته لازم می دونم توضیح بدم که همسرم همیشه میگه اینها دوستی چند ماهۀ خیلی سادۀ من رو بهونه کردن چون من نه اولین دوست پسر اون خانم بودم و نه آخرین دوست پسرش و دورۀ دوستی مون هم بسیار کوتاه و ارتباطمون بسیار دیر و کم بود . اینها این قضیه رو بهونه کردن چون شما جاری دخترشون هستی می خوان یه جوری خرابت کنن، چون اونها انتظار داشتن من با یک نفر از خودشون سطح سواد پایین تر، بی ادب و کینه توز ازدواج کنم و حالا که می بینن ما این قدر زندگی قشنگ و خوبی داریم می خوان به این طریق یه جوری اعصابت رو بهم بریزن تا نتونی راحت زندگی کنی، تا خلاصه یه روزی دهنت رو باز کنن، تا به همه بگن دیدید این اون دختر معصوم و مهربون و باادب و صبوری که فکر می کنید نیست و ما بهتریم. اما متأسفانه با وجودی که فکر می کردیم خدا رو شکر دیگه تموم شد اینا دست از سر زندگی ما برداشتن به تازگی مرتب جاریم و دیگر عمه های شوهرم چه جلو روم و چه پیغام می دن که تو و شوهرت اومده بودید بخندید که دیگران رو دق بدید. و مرتب می خوان اصرار کنن که اون خانم راضی به ازدواج نبوده و من احساس می کنم به زور می خوان بهم بگن که ایشون هنوز شوهر من رو دوست داره... و مرتب می گن که ایشون که ما رو دیده می لرزیده یا رنگش پریده بوده... در حالی که ما توی جشن دیدیم ایشون خیلی خیلی از اینکه ازدواج کرده خوشحال بود. حتی خیلی خوشحال تر از خیلی از عروس دامادهای دیگر. خیلی شاد بود و اصلاً توجهی به ما نداشت. اما متأسفانه این حرف و حدیث ها همچنان ادامه داره... حالا یه خواهشی از شما دارم، من با این افراد باید چگونه رفتار کنم. اینها افرادی نیستن که یک قضیه رو تموم کنند. اینها می خوان تو هر دوره از زندگی اون دختر یه چیز جدید بگن. و به زور در حالی که اصلاً این طور نیست بگن آره اون دختر هنوز شوهر من رو دوست داره. و اون خانم داره خیلی عالی زندگی خودش رو می کنه. فقط تایم ازدواجش یک مقدار دیر شد نسبت به بقیه که حتی اون موقع که همسرم هم با ایشون دوست شده بود ایشون خواهر کوچک ترشون زودتر ازدواج کرده بود یعنی به نوعی ایشون اون موقع هم نسبت به خونواده در سن بالاتری بود که ازدواج نکرده بودن. من با همسرم خیلی خیلی خوشبختم. همسرم یه فرشته اس، مهربون، باوفا، فوق العاده خوب، فوق العاده خوب، فوق العاده خوب، هر چی بگم کمه اما اینها باعث شدن خیلی کلافه باشم و مرتب توی ذهنم توی یک جنگ داخلی با این ها باشم. در حالی که سعی می کنم وقتی می بینمشون لبخند بزنم و به هیچ وجه به روم نمیارم که شما دارید بهم فشار میارید. صرفاً به خاطر اینکه ضعف نشون ندم تا بدتر کنن. لطفاً کمکم کنید خیلی توی شرایط بدی قرار گرفتم. بی نهایت سپاسگزارم