سلام همراه راسخونی عزیز؛

در دو سالگی، بچه‌ها به دلیل اینکه هنوز نتوانسته‌اند احساسات خود را به صورت کلامی بیان کنند، برای جلب توجه و رسیدن به هدفشان از جیغ و سر و صدا استفاده می‌کنند. در این سن، می‌توانید با روش‌هایی مثل شنیدن حرف‌هایش، مواجهه با احساساتش و تشویق به ابراز احساسات، به او کمک کنید که احساسات خود را به صورت کلامی بیان کند. برای مثال، می‌توانید برای پاسخ دادن به نیازهای او، از جملات ساده و قابل فهم استفاده کنید و با او صحبت کنید، او را تشویق به بیان احساسات او کنید و به او نشان دهید که به حرف‌هایش گوش می‌دهید و به احساساتش احترام می‌گذارید.

همچنین، می‌توانید از مثال‌های ساده برای آموزش این مهارت به او استفاده کنید، برای مثال، به او نشان دهید که با لمس آیینه و گفتن "من" می‌تواند خودش را بشناساند. به طور کلی، بهتر است با استفاده از تحلیل حرکات و کلام او، درک بهتری از نیازهایش داشته باشید و با تشویق و پشتیبانی از او، به او کمک کنید تا به صورت کلامی بیان کند که چه می‌خواهد.
 

تلاش کنید که به طور مداوم از پسرتان بخواهید که صبر کند و صدای بلند نکند. همچنین می‌توانید از روش‌هایی مانند تشویق مثبت و تعریف از کارهایی که خوب انجام داده است، استفاده کنید تا او را تشویق به رفتار صحیح کنید. همچنین می‌توانید با استفاده از شیوه گفتاری صحیح، به او یاد بدهید که احساساتش را با کلمات بیان کند به جای جیغ زدن. به عنوان مثال، اگر او چیزی می‌خواهد، می‌توانید به او بگویید: "لطفاً به من بگویید که چه چیزی می‌خواهید" و سپس به او کمک کنید که با استفاده از کلمات، احساسات و نیازهای خود را بیان کند.
 

لازم به ذکر است که پسر دو ساله شما هنوز در حال یادگیری است و نمی‌توانید انتظار داشته باشید که او بدون هیچ گونه تمرینی که تدریجی باشد، به شما گوش کند. لذا تمرکز بر تعلیم او به صورت تدریجی و استفاده از تکنیک‌های صحیح گفتاری و برخورد صحیح با کودک می‌تواند به کاهش جیغ زدن او کمک کند. در صورتی که مشکل شدید باشد و روش‌های فوق بهبودی ندهند، بهتر است با یک روانشناس کودک مشورت کنید.