سلام من به خدا اعتقاد دارم و مسلمان هستم ولي مي خواهم بدانم خدا را از نظر ذرات هستي چگونه مي توان اثبات...
سلام
من به خدا اعتقاد دارم و مسلمان هستم ولي مي خواهم بدانم خدا را از نظر ذرات هستي چگونه مي توان اثبات كرد ( علاوه بر نشانه هاي آفرينش)؟ چرا نمي توانيم خدا را ببينيم ؟
سوال دوم آيا از امام زمان در قرآن نشانه هايي آمده است ؟ اگر آمده در كدام سوره و آيه آمده است ؟ اگر نيامده چرا نيامده است ؟
با عرض سلام خدمت برادر گرامی! برای این منظور مقاله ای را با ذکر منابع باری شما ارسال می نمایم که ان شاء الله کافی باشد سوالی بود در خدمتم: براهین اثبات وجود خدا؛ مقدمه پیش از پرداختن به اصل مسأله، نکتهای را میبایستی در اینجا به عنوان مقدمه مورد اشاره قرار دهم و آن، این است که در میان دانشمندان مغرب زمین هستند کسانی که به شیوههای گوناگونی درباره خداموضعگیریهای منفی داشته و دارند. برخی از آنها دلیل این امر را عدم وجود دلایل کافی در اثبات وجود خدا میدانند لذا در صدد برآمدهاند وجود خدا را اثبات ناشده بدانند، مانند راسل و امثال او، که ما در این نوشتار برآن هستیم که این مسأله را به بوته نقد بگذاریم. و برخی دیگر از منظری دیگر مسأله خدارا وجهه همت خود قراردادهاند؛ مانند آقای دورکیم در حوزه جامعهشناختی و فروید از در حوزه روانکاوی وامثال اینها. با این فرق که آنچه مورد توجه گروه دوم قرار گرفته است، این استکه ظاهراً این دانشمندان ونظایر اینها بر این عقیدهاند که گزارههای دینی قابل اثبات نیستند از اینرو، در صدد بر آمدهاند برای یافتن ریشههای دینداری آدمیان به دنبال انگیزههای روانی، اجتماعی بگردند. اما این پیشفرضکه گزارههای دینی اثبات پذیر نیستند، به شدت مورد تردید است. ما بر این باوریم ـ همانگونه که بسیاری از متفکران وصاحب نظران نیز بر این باور بوده وهستند ـ که آموزههای اصلی واصول اعتقادی دینی از قابلیت اثبات عقلانی بر خوردارند. بنا براین اگر شیای وجود داشته باشد و راههای اثباتش را نیز به هرکس که بخواهد، میتوان ارائه داد؛ در این صورت شایسته نیست صرفاً به دنبال انگیزههای قایل شدن به وجود آن شئ بود. از اینرو، نگارنده در این نوشتار کوشش میکند برخی از استدلالهای عقلانی برای اثبات مهمترین اصل اعتقاد دینی، یعنی گزاره خدا وجود دارد را تبیین کرده و به محضر صاحبان اندیشه و خرد عرضه کند، تا معلوم شود که هم ادعای آنهایی که منکر اثبات وجود خدا هستند به دلیل نبود دلایل کافی؛ و هم ادعای کسانی مانند دورکیم و فروید در باره خدا، در میزان تحقیق وزنی ندارد. نظر فیلسوفان در باره اثبات پذیری و اثبات ناپذیری وجود خدا؛ پیشاز آنکه به بحث وبررسی از استدلالهای یاد شده پرداخته شود، یادآوری نکتهای را خالی از فایده نمیدانم. وآن نکته این استکه فیلسوفان دین را از حیث موضعگیریشان در باره اثبات وجود خدا، میتوان به سه دسته تقسیم کرد:[1] 1. دستهای وجود خدا را اثبات شده میدانند. 2. دستهای وجود خدا را اثبات نشده میدانند. 3. دسته ای نیز وجود خدا را غیر قابل اثبات میدانند. اگرکسی به قول اول قایل شد میبایستی دستکم یک دلیل عقلانی ارایه نماید که هم از لحاظ منطق صوری ـ از حیث شکل ظاهری قیاس واستدلال ـ و هم از لحاظ منطق مادی ـ عناصر به کار رفته در استدلال ـ عاری از اشکال و خدشه باشد. اما بر عکس، قایل به قول دوم، میبایستی تمام استدلالهای ارایه شده در اثبات وجود خدا را، مورد خدشه و اشکال سازد و ضعف آنها را نشان دهد تا قول خود را به کرسی بنشاند. اما قایلین به قول سوم ، راه دیگری پیشرو دارند. این گروه دست کم دو راه را طی کردهاند: 1. قایل شدن به محدودیت ادراکی. اینان بر این هستندکه قوای ادراکی بشر محدودیت دارد. از این رو نمیتواند بر موجودی که علی الفرض نا محدود است احاطه علمی داشته باشد. بنا براین تا فرض بر این استکه عقل بشری محدود و وجود خدا نامحدود است؛ وجود خدا اثبات نشدنی خواهد ماند. 2. متنافر الاجزا بودن مفهوم خدا. دستهای دیگر معتقدند که مفهوم خدا متنافر الاجزا است و چنین مفهومی، پارهای از اجزایش با یکدیگر در تناقض هستند. اینان میگویند خدای ادیان، دارای ویژگیهایی از قبیل علم مطلق، قدرت مطلق، ازلی وابدی و وجود لایتناهی و... است و این مفاهیم و ویژگیها، مفهوم خدا را مفهوم متنافر الاجزا ساخته است. و لذا میگویند مفهوم خدا مشتمل بر تناقض است و به همین خاطر غیر قابل اثبات نیز هست. نکتهای که توجه به آن لازم است، این استکه، کسانی که به قول دوم رفته اند چنین نیست که ضرورتاً منکر وجود خدا می باشند چرا که ممکن است کسی معتقد به وجود خد باشد ودر عین حال بر این باور باشد که وجود خدا از طریق عقلی اثبات شدنی نیست. ویا تاکنون از طریق عقل اثبات نشده است. به عنوان نمونه، آقای کییرکگور فیلسوف عارف مسلک مسیحی در عین اینکه به خدا ایمان دارد، معتقد است که وجود خدا عقلاً اثبات نشده است. اما اگر کسی گفت وجود خدا اثبات ناشدنی است چون مفهومی متنافر الاجزا است در این صورت بین این قول وانکار وجود خدا ملازمه خواهد بود. بعد از ذکر این نکته، به اصل بحث بر میگردم. از آن جا که ما قایل به قول اول هستیم یعنی معتقدیم که وجود خدا اثبات شدنی است، بنا براین میبایستی، دست کم یک دلیل و برهان قابل دفاع عقلی و منطبق بر معیارهای منطقی، ارایه دهیم تا هم ادعای خود را اثبات نموده و هم ادعای گروه دوم که قایل بودند به اینکه وجود خدا اثبات نشده است، ابطال نماییم. اما گروه دوم برخلاف گروه اول، با رد یک برهان از براهین اثبات وجود خدا نمیتوانند نظر خود را به کرسی بنشانند بلکه باید تمامی براهین اثبات خدا را که اندیشمندان به آن دست یافتهاند، رد نمایند تا ادعای خود را به اثبات رسانند. به هر صورت، به نظر نگارنده برای رد نظر گروه دوم، تلاش زیادی لازم نیست زیرا همانگونه که پیشتر یادآوری نمودم، اگر دستکم یک دلیل و برهان نشان دهیم که از عیب و ایرادهای مورد ادعای قایلین به قول دوم، خالی باشد برای رد این ادعا کافی خواهد بود. و لذا ما نیز سعی میکنیم برای اثبات وجود خدا دستکم استدلالی محکم بیاوریم. تا هم ادعای خود را به کرسی اثبات نشانده و هم ادعای گروه دوم را باطل سازیم. اما سخن با گروه سوم بحث مفصل دیگری را میطلبد چرا که صرف بیان استدلال و آوردن براهین، گره از کار فرو بسته آنان را باز نخواهد کرد، زیرا ایشان فرض را بر این گرفتهاند که اساساً خدا، یا با تور عقل نظری قابل صید ( اثبات یا نفی) نیست، همانگونه که کانت فیلسوف بزرگ آلمانی به این معتقد است، یا اینکه مفهوم خدا را با توجه به اوصافیکه به او نسبت داده میشود تناقضزامیدانند. بنابراین، برای رد نظریه آنها کافی نیست که شما استدلال و برهان بیاورید، بلکه در مرحله نخست باید مبانی نظری آنها را زیر سؤال برد و مورد تردید قرار داد، آنگاه به بررسی و ارزیابی براهین اثبات وجود خدا نشست. و این البته خود به نوشتار تحلیلی و مستقل دیگری نیاز دارد و مجالی دیگر میطلبد. و از آنجا که موضوع این مقاله براهین اثبات وجود خداست، نه بررسی مبانی نظری کسانیکه معتقد به پارادوکسیکال بودن مفهوم خدا هستند و یا خدا را خارج از حوزه عقل نظری میدانند؛ بنابراین، به اقتضای مقام بحث، نگارنده نیز به جای نقد و ارزیابی نظریه گروه سوم به تبیین برهانی برای اثبات وجود خدا همت میگمارد. نگاهی گذرا به براهین اثبات وجود خدا؛ پیشاز بیان اصل مسأله، لازم میبینم راههاییکه برای اثبات وجود خدا طی شده به صورت فهرستوار از نگاه خویش بگذرانیم سپس یک استدلال از میان آنها انتخاب وبه تفصیل به بحث میگذاریم. اگر در میان نوشتههای اندیشمندان در حوزه دینشناسی و فلسفه دین، گشتی بزنیم تقریباً به هشت دسته استدلال برای اثبات وجود خدا بر میخوریم، آن هشت دسته عبارتند از : 1) براهین وجود شناختی یا هستی شناختی، در این برهان از طریق تعریف مفهوم خدا به اثبات وجود آن میرسند، از این برهان تقریرهای گوناگونی ارایه شده از جمله تقریر دکارت فیلسوف مشهور فرانسوی. 2) براهین جهان شناختی، شرح وتفصیل این برهان در ادامه به عنوان برهانی بر اثبات وجود خدا، تقدیم عزیزان خواهد شد. 3) براهین غایت شناختی یا اتقان صنع یا نظم، در این براهین گفته میشود که جهان نشانگر نظم هدفمند(طرح و تدبیر، انطباق)[2] است. بنابراین، باید پدیدآورنده ای طراح و هوشمند یا مدبّر حکیم داشته باشد. 4) براهین درجات کمال، این برهان را به فیلسوف و متکلم بزرگ مسیحی، قدیس توماس آکوئیناس نسبت میدهند[3]. این برهان میگوید هرگاه دو چیز با هم مقایسه شود که یکی کامل ویکی کاملتر، یکی عالم ویکی عالمتر، و... باشد در این موارد باید یک شی مطلقی وجود داشته باشد تا آن دو، نسبت به آن شی مطلق، مورد مقایسه قرار گیرند. 5) برهان از راه حوادث وتجارب خاص، مانند معجزه. البته بیشترین استفاده از معجزه برای اثبات وجود خدا در میان مسیحیان دیده میشود. اندیشمندان مسلمان از معجزه برای اثبات نبوت خاصه استفاده میکنند نه برای اثبات وجود خدا . 6) برهان اخلاقی، مبتکر این برهان ایمانوئلکانت فیلسوف بزرگ ومشهور آلمانی است. به عقیده این فیلسوف، عقل نظری نمی تواند وجود خدا را اثبات یا نفی نماید. اما عقل عملی از عهده این کار بر میآید. 7) برهان اجماع عام (یا برهان فطرت در میان مسلمین)، این برهان میگوید اگر خدا وجود نداشت در تاریخ بلند بشریت از ابتدا تا کنون اعتقاد به خدا چگونه در میان بشر دوام آورده است. برهان فطرت نیز شبیه همین است. که از هر انسانی که فطرتش سالم و پاک مانده باشد بپرسی، خدا وجود داردیا نه؟ جوابش مثبت است. 8) براهین احتمالات، قایلین به این برهان براهین اثبات وجود خدا را که پیش از این به آنها اشاره کردیم، ناکافی و نارسا میدانند. اما معتقدند در جهان اموری هست که با وجود خدا توجیه پذیرتر ومحتملتر هستند مانند نظم، هدفداری و... . این برهان نیز تقریرهای گوناگونی دارد. برهانی بر اثبات وجود خدا؛ همانگونه که پیشتر نیز اشاره شد قایل به قول دوم میبایستی همه این براهین را رد نماید تا قول خودش را به کرسی بنشاند. برعکس، قایل به قول اول باید نشان دهد که دستکم یکی از این براهین خالی از هرگونه اشکال منطقی وعقلی است. حال بر ما است که از میان براهین یاد شده یکی که با گشادهرویی دربرابر حمله بیامان منتقدین، سرافرازانه ایستادگی کرده است را برگزینیم، و تفصیلاً به آن بپردازیم. به نظر صاحب این قلم برهان جهانشناسی، که در فلسفه اسلامی نیز به آن اهمیت زیادی داده شده و از آن با عنوانِ برهان امکان و وجوب یاد میشود، از ویژگیهای یاد شده برخوردار است. و به یقین، از قابل دفاعترین، محکمترین و مستدلترین براهین برای اثبات وجود خدا به شمار میآید. این برهان در میان اندیشمندان و فلاسفه، تقریرهای متعددی پیدا نموده است؛[4] در این نوشتار یک تقریر که به نحو دقیق و جالبی تنظیم شده است را میآوریم. سپس به اشکالاتیکه از سوی برخی فیلسوفان به این برهان شده است، همراه با پاسخهای مناسب، خواهیم پرداخت. برهان یاد شده دارای ارکانی به شرح ذیل است:[5] أ- هر موجودی یا مستقل است یا غیر مستقل. دلیل صحت این رکن این است که تقسیم یاد شده یک تقسیم عقلی است. پیش از این که به ارکان دیگر بپردازم لازم است در باره مفاهیم مستقل و غیر مستقل که در فهم درست برهان نقش کلیدی دارند، توضیحی داده شود. مراد ما از موجود مستقل که با عبارات دیگری نیز مانند قایم بالذات ، خود اتکا ـ به خود متکی ـ از آن یاد میشود، موجودی است که تحقق وجود آن به بود و نبود هیچ چیزی متوقف نیست. توضیح اینکه ما در زندگی خود همه چیزهایی را که مشاهده میکنیم موجودیتشان به شرایط وموجوداتی دیگر وابستهاند. یعنی این گونه نیستند که اگر همه اوضاع و احوال جهان عوض شود باز آنها به حال خود باقی بمانند. مثلاًموجودیت خود ما درگرو خیلی چیزهای دیگر است، مانند غذا، آب وهوا، پدر و مادر و غیر اینها. و خیلی چیزها میتوانند موجودیت ما را به خطر بیاندازند ویا از میان بر دارند. بنا براین هم اصل وجود ما و هم ادامه وجود ما در گرو وقوع وعدم وقوع امور یاد شده و غیر آن است. حال اگر فرض کنیم در عالم موجودی باشد که تحت هر شرایطی موجود است و موجودیتش به هیچوجه به شرایط وموجودات دیگر وابسته نیست، این موجود در مقام تکوین و تحقق و بقایش وامدار هیچ چیز دیگری نخواهد بود، چنین موجودی را مستقل، خود اتکا، قایم بالذات و نامشروط الوجود مینامیم . برعکس، موجودی که تحققش به تحقق شرایط و موجودات دیگر وابسته است را موجودغیرمستقل یا مشروط الوجود مینامیم. نکته دیگر اینکه اگر موجودی در موجودیتش به هیچ وجه وابستگی به چیز یا موجود دیگری نداشت وموجودیتش مستقل از تحقق وعدم تحقق شرایط یا موجودات دیگر بود، موجودیت این موجود، حتمی و اجتناب ناپذیر به تعبیر دیگر ضروری و واجب الوجود خواهد بود. چرا که وجود، عین ذات آن است لذا خود اتکا و خودبنیاد است. ب- یا موجودی مستقل وجود دارد یا همه موجودات غیرمستقلند. پس از قبول رکن اول، سه صورت قابل تصور است: 1. همه موجودات مستقل باشند. 2. بعضی مستقل وبعضی غیر مستقل باشند. 3. همه موجودات غیر مستقل باشند. شق اولِ رکنِ دوم، فرض الف وب را مشتمل است. وشق دومِ رکنِ دوم نیز فرض ج را در بر میگیرد. و صورت دیگری در عالم فرض ندارد. ت- کاذب است که همه موجودات غیر مستقلند. با این رکن، شق دوم از رکن دوم را نفی میکنیم وقهر نتیجه، صدق شق اول از رکن دوم خواهد بود چرا که کذب هر دو شق از رکن دوم باطل است.همانطورکه صدق هردو شقِ رکن دوم نیز باطل است. ث- پس موجودی مستقل وجود دارد. با توجه به آنچه در توضیح موجود مستقل ذکر شد نتیجه میگیریم که موجود مستقل همان موجود واجب الوجود و ضروری الوجود است. بنا براین گذر از رکن چهارم به رکن پنجم نیز منطقی خواهد بود. ج- موجودی ضروری الوجود، وجود دارد. با توجه به تعریفی که هم در فلسفه و هم در دین، از خدا داریم، مفهوم موجود واجب الوجود و خدا، یک مصداق بیشتر نخواهد داشت وآن عبارت است از موجودی که در ادیان از آن با تعابیرگوناگونی مانند، الله، یهوه، اهورا مزدا و یا خدای پدر یاد میشود. بنا براین، رکن پنجم همان است که در علم کلام از آن با عنوان خدا وجود دارد یاد میکنند. بنا براین: ح- خدا وجود دارد. با دقت در صورت استدلال متوجه خواهیم شد که استدلال یاد شده از نظر منطقی کاملاً موجه و معتبر است. با اینهمه، اشکالاتی به برخی ارکان آن وارد شده است که برای تمام شدن استدلال میبایستی آن اشکالات جواب داده شوند. در میان ارکان استدلال، رکن 3 مورد سنگینترین اشکالات واقع شده است. از اینرو، برای اثبات رکن 3، استدلال دیگری اقامه میشود. این استدلال دارای هشت فقره است[6]که به ترتیب عبارتنداز: 1. اگر هر موجودی غیر مستقل است، آنگاه جهان هستی عبارت است از مجموعه ای از بینهایت موجود غیر مستقل. اما چرا موجودغیرمستقل؟ به دلیل اینکه مجموعه متناهی از موجودات غیر مستقل قابل تحقق نیست؛ چرا که به دور[7]بلا واسطه یا دور مع الواسطه منتهی میشود و دور به هر دو صورتش باطل است. چرا که مستلزم تقدم شئ بر خودش است و تقدم شئ بر خودش نیز بالضروره باطل است. 2. اگرجهان هستی عبارت است از مجموعهای از بینهایت موجود غیر مستقل،آنگاه خود جهان هستی نیازمند علت است. چرا که وقتی تک تک اعضای یک مجموعه، غیر مستقل بود قهراً مجموعه هم غیر مستقل خواهد بود. چرا که این مورد ازمواردی است که وصف اجزاء به کل سرایت میکند. مانند اینکه بگوییم هزار مهره سفید روی هم رفته یک مجموعه سفید را تشکیل میدهند. یا مثل اینکه گفته شود دیواری از آجر ساخته شده پس دیوار آجری است. یا همانگونه که کاپلستون در بحث با راسل میگوید: اگر شما شکلات جمع کنید مآلاً شکلات خواهید داشت نه گوسفند. اگر به حد بینهایت شکلات جمع کنید احتمالاً بینهایت شکلات خواهید داشت. بنابراین، اگر موجوداتی احتمالی به حدبینهایت جمع کنید؛ باز هم موجوداتی احتمالی خواهید داشت، نه موجودات ضروری.[8] یعنی اگر مجموعهای تمام اجزایش غیرمستقل باشد کل مجموعه نیز متصف به غیرمستقل بودن خواهد بود. و هر موجود غیرمستقل در تحقق وجودش نیازمند علتی خواهد بود. چرا که یک سری بینهایت از موجودات احتمالی مانند یک موجود احتمالی نمیتواند علت وجود خود باشد. 3. اگر خود جهان هستی نیازمند علت است آنگاه علت جهان هستی یا در بیرون جهان هستی است یا در درون آن. 4. علت جهان هستی نمیتواند در بیرون جهان هستی باشد.چرا که بیرون از جهان هستی، نیستی محض است و نیستی هم نمیتواند علت وجود شئ واقع شود. 5. علت جهان هستی نمیتواند در درون آن باشد. به دلیل اینکه هر چه در جهان هستی است بنا بر فرض غیر مستقل است. رکن 4 و5 روی هم رفته شق دوم رکن 3 را نفی میکند و نفی شق دوم قضیه شرطیه به نفی شق اول آن منجر میشود. 6. جهان هستی نیازمند علت نیست. 6 5 و4 و3. با افزودن رکن6 به رکن 2، رکن 7 به دست میآید. 7. جهان هستی عبارت ازمجموعهای ازبینهایت موجود غیر مستقل نیست.7 6 و2. و در نهایت ب انضمام رکن 7 و 1 رکن هشتم به دست میآید. 8. کاذب است که همه موجودات غیر مستقلند. و این مقدمه، همان رکن سوم اصل برهان است.[9] ادامه دارد پی نوشت ها *. استاد معارف اسلامی در دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران [1]. ملکیان ، مصطفی ، مسایل جدید کلامی. درس های ارایه شده در مؤسسه امام صادق(ع) قم. [2]. ر.ک به خدا در فلسفه (برهانهای فلسفی اثبات وجود باری)،ترجمه مقالاتی از دایرة المعارف فلسفی ویراسته پل ادواردز، ترجمه، خرمشاهی، بهاءالدین، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی،چاپ سوم، 1372،ص79 [3]. همان،ص165 [4]. تقریرهای دیگری از این برهان را میتوان در منابع زیر پیدا نمود: مایکل پترسون و همکاران، عقل و اعتقادات دینی، ترجمه، نراقی و سلطانی، تهران، طرح نو، 1376، چاپ اول، ص151- 142. جان هیک، فلسفه دین، ترجمه بهرام راد، تهران، انتشارات بینالمللی هدی،1372، چاپ اول، ص58 - 56. نورمن.ال.کسلر، فلسفه دین، ترجمه، حمیدرضا آیت اللهی، جلد اول، تهران،1375،چاپ اول، فصل هفتم و هشتم. خدا در فلسفه (برهانهای فلسفی اثبات وجود باری)، ترجمه مقالاتی از دایره المعارف فلسفی ویراسته پل ادواردز، ترجمه، خرمشاهی، بهاءالدین، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، چاپ سوم، 1372، ص75 – 65. جوادی آملی، عبدالله، تبیین براهین اثبات وجود خدا، قم، چاپ اول، فصل سوم. و منابع دیگری که از ذکرشان صرف نظر کردیم. [5]. در تنظیم این برهان از درسهای استاد مصطفی ملکیان که در مؤسسه امام صادق(ع) قم ارائه شده است استفاده زیادی نمودهام. باسپاس ازآن استاد گرانقدر و آرزوی سلامتی برای وجود پربرکت ایشان. [6]. ملکیان، مصطفی، پیشین. [7] دور عبارت است از وابستگی وجود الف به ب وب به الف، یا الف به ب و ب به ج و ج به الف. اولی را دور بلا واسطه یا دور مصرح و دومی را دور مع الواسطه یا دور مضمر می نامند. [8]. ر.ک به راسل، برتراند، چرا مسیحی نیستم، ترجمه س. الف .طاهری، چاپ،1349 ،ص241 . [9]. همان و اما در باب سوال دوم به این موارد دقت فرمایید: قرآن ، بیش از دویست آیه وجود دارد كه تفسیر یا تأویل و یا كاملترین مصداق آن ، حضرت مهدى ـ عجل الله تعالى فرجه الشریف ـ هستند كه در این جا فقط به چند آیه درباره ظهور آن حضرت ، اشاره مى كنیم : الف ) سوره مائده ،آیه 54 : سلیمان بن هارون عجلى گوید: «از امام صادق شنیدم كه مى فرمود: و به درستى كه صاحب امر ، یعنى قائم ـ عجل الله تعالى فرجه الشریف ـ محفوظ است . اگر تمام مردم از بین بروند ، خداوند متعال اصحاب او را گرد او جمع مى كند و این آیه را خداوند درباره ایشان فرمود .» ب ) سوره انبیا آیه 105 . از امام باقر و امام صادق (علیهما السلام ) روایت شده كه : «بندگان صالح ذكر شده در این آیه كه زمین را به ارث مى برند ، قائم و اصحاب او هستند .» ج ) سوره نور ، 55 ،امام صادق (ع ) فرمودند: «این آیه در شأن على بن ابیطالب و امامان از نسل او نازل شده است . و لیمكّننَّ لَهم دِینَهم .. . ، با ظهور حضرت قائم ـ عجل الله تعالى فرجه الشریف ـ صورت مى پذیرد .» د) سوره قصص ،آیه 5 ،امیرمؤمنان على(ع ) در ذیل این آیه فرمود: «ایشان ، آل محمد هستند . خداوند مهدى آل محمّد را بر مى انگیزاند; تا به وسیله او مؤمنان را عزیز و دشمنان را زبون و ذلیل كند .» این آیه اى است كه حضرت مهدى ـ عجل الله تعالى فرجه الشریف ـ بعد از تولّد قرائت فرمودند . اوّلین آیه اى كه بعد از ظهور براى یارانشان قرائت خواهند فرمود این است : «بَقِیّت اللّه خَیرٌ لَكُم إن كُنتُم مُّؤمِنینَ وَ ما أنَا عَلیكُم بِحَفِیظ .»(هود ، 86) مفسران با استناد به روایات، آیات بسیار زیادی را بر امام زمان(عج) تطبیق داده و ایشان را مصداق اكمل آن آیات دانسته اند؛ كه به سه آیه اشاره میشود: 1ـ «و نُریدُ اَنَّ نَمُنُّ علی الذینَ استضعفوا فی الأرض و نَجعَلُهُم أئمة و نَجعَلُهُم الوارثین» یعنی اراده كرده ایم كه بر آن طایفه ضعیف نگاهداشته شده در آن سرزمین منت گذارده و آنها را پیشوایان خلق قرار دهیم و وارث ملك و جاه گردانیم.(قصص/5) در برخی از روایات، این آیه بر ظهور امام زمان(عج) تطبیق داده شده است؛ از جمله حضرت علی(ع) كه در باره این آیه میفرمایند: مراد آل محمد(ص) میباشد كه .... خداوند مهدی(عج) ایشان را بعد از سختی هایشان ظاهر كرده و باعث عزت آنها و ذلت دشمنانشان میشود. (تفسیر نورالثقلین، عبدعلی حویزی، ج4، ص110) 2ـ «وَعَد الله الذین آمنوا منكم و عملوا الصالحات لیستخلفنّهم فی الأرض …» یعنی خداوند به كسانی از شما بندگان كه ایمان آورد و نیكوكار گردد وعده فرمود كه در زمین خلافت دهد.(نور/55) كه روایات مصداق اكمل این خلافت را دوران ظهور امام زمان(عج) معرفی مینماید؛ از جمله امام صادق(ع) بعد از خواندن این آیه فرمود: مراد از آن حضرت قائم(عج) و اصحاب حضرت میباشند.(بحارالانوار، ج51، ص58، حدیث50) 3ـ «و لقد كتبنا فی الزبور من بعد الذكر أن الأرض یرثها عبادی الصالحون» یعنی بعد از تورات در زبور داود نوشتیم كه حتماً بندگان نیكوكار من وارث زمین خواهند شد.(انبیاء/105) امام باقر(ع)می فرماید: مراد این آیه اصحاب مهدی(عج) در آخر الزمان میباشند. نكته قابل توجه این است كه این گونه برداشتها از آیات قرآن كریم ناظر به جنبه تأویلی آیات است، و بر اساس آن مصداق آیات قرآنی محدود به یك مورد خاص نیست، و می تواند مصادیق و موارد متعددی را شامل شود. ولی آنچه مسلم و حتمی است این است كه تأویلات فوق، كه مستظهر به روایات معصومین است، از بارزترین مصادیق و مواردی است كه این آیات شریفه آنها را در بر می گیرد. -------------------------------------------------------------------------------- برای آگاهی بیشتر ر.ک : 1.. حكومت جهانى حضرت مهدى از دیدگاه قرآن و سنّت ، محمود شریعت زاده ، 2.. براى مطالعه بیشتر ، به كتاب هاى منتخب الأثر ، آیت الله صافى گلپایگانى 3. رک : تفسیر البرهان ،سید هاشم بحرانی ، ذیل آیات یاد شده موفق و مؤید و پیروز باشید.