خواهر گرامی آیاتی که در اینجا آورده شده بیانگر این موضوع هستند که ازدواج مسلمان با غیر مسلمان جایز نمی باشد که موضوع دقیقتر را باید در رساله های مراجع تقلید عظام جستجو کرد. حال چند مورد از این آیات را بیان می کنیم: 1 – این آیه در باره ازدواج با زنان پاکدامن از مسلمانان و اهل کتاب سخن می‏گوید و می‏فرماید: «زنان پاک‏دامن از مسلمانان و از اهل کتاب برای شما حلال هستند و می‏توانید با آنها ازدواج کنید به شرط این که مهر آنها را بپردازید» (وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ إِذا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ). «به شرط این که از طریق ازدواج مشروع باشد نه به صورت زنای آشکار، و نه بصورت دوست پنهانی انتخاب کردن» (مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسافِحِینَ وَ لا مُتَّخِذِی أَخْدانٍ).در حقیقت این قسمت از آیه نیز محدودیتهایی را که در مورد ازدواج مسلمانان با غیر مسلمانان بوده تقلیل می‏دهد و ازدواج آنها را با زنان اهل کتاب با شرایطی تجویز می‏نماید- شرح بیشتر در این باره باید از کتب فقهی مطالعه شود.[1] 2 – در جایی دیگر می فرماید: فَمِنْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ مِنْ فَتَیاتِکُمُ الْمُؤْمِناتِ باید با یکی از کنیزانی که شما در اختیار دارید ازدواج کنند. خطاب در این آیه متوجّه مسلمانان است. من فتیاتکم، منظور این است که با کنیزان مسلمان ازدواج کنند نه با کنیزان غیر مسلمان که در دین با شما اختلاف دارند. [2] 3 – یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا جاءَکُمُ الْمُؤْمِناتُ مُهاجِراتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإیمانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِناتٍ فَلا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَی الْکُفَّارِ لا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَ لا هُمْ یَحِلُّونَ لَهُنَّ وَ آتُوهُمْ ما أَنْفَقُوا وَ لا جُناحَ عَلَیْکُمْ أَنْ تَنْکِحُوهُنَّ إِذا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ لا تُمْسِکُوا بِعِصَمِ الْکَوافِرِ وَ سْئَلُوا ما أَنْفَقْتُمْ وَ لْیَسْئَلُوا ما أَنْفَقُوا ذلِکُمْ حُکْمُ اللَّهِ یَحْکُمُ بَیْنَکُمْ وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ[3] ای کسانی که ایمان آورده‏اید، هنگامی که زنان مؤمن (از شوی کافر خود جدا شده) به عنوان مهاجر نزد شما آمدند، آنها را (از نظر ایمان) بیازمایید- و خدا خود به ایمان آنها داناتر است- پس اگر آنها را مؤمن تشخیص دادید آنها را به سوی کفار (شوهران کافرشان) بازمگردانید، نه اینان بر آنها حلالند و نه آنها بر اینان حلالند و آنچه (شوهرانشان از مهر) هزینه نموده‏ اند به آنها بازپردازید، و بر شما گناهی نیست که آنها را به همسری درآورید در صورتی که اجرت‏هایشان (مهرهایشان) را بپردازید، و نیز به عقود و پیوندهای زنان کافر (تان که به کفار پیوسته‏ اند) تمسک مجویید (آن عقدها باطل شده) و از آنها آنچه هزینه (مهر) کرده‏ اید بطلبید، و آنها هم از شما آنچه هزینه کرده‏ اند بطلبند. این حکم خداوند است که در میان شما حکم می‏کند، و خدا دانا و حکیم است. 4 – وَ لا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکاتِ حَتَّی یُؤْمِنَّ وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَ لا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکینَ حَتَّی یُؤْمِنُوا وَ لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَ لَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولئِکَ یَدْعُونَ إِلَی النَّارِ وَ اللَّهُ یَدْعُوا إِلَی الْجَنَّةِ وَ الْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَ یُبَیِّنُ آیاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ[4] و زن‏ های مشرک را به همسری مگیرید تا ایمان بیاورند، و البته کنیزی با ایمان از زنی آزاد و مشرک بهتر است هر چند (جمال و مال) او شما را خوش آید، و به مردان مشرک زن ندهید تا ایمان بیاورند، و حتما برده‏ای باایمان از مردی آزاد و مشرک بهتر است هر چند (مال و جاه) او شما را خوش آید. آنها (مرد و زن مشرک در طول مدت زوجیت در کفر و فسق همسر خود، اثر می‏گذارند و در نتیجه) به سوی آتش می‏خوانند و خداوند به توفیق خود به سوی بهشت و آمرزش می‏خواند و آیات خود را برای مردم بیان می‏کند، شاید متذکر شوند. در مورد ازدواج مسلمان با غیر مسلمان آیاتی چند بیان شد اما روایات زیادی هم در این زمینه داریم که علما و فقها بین آیات و روایات جمع کرده اند، در نتیجه مسائلی را استخراج کردند که ما به بعضی از نظرات آنها اشاره می کنیم: (فاضل: مسأله 2397)- زن مسلمان نمی‏تواند به عقد کافر در آید، مرد مسلمان هم نمی‏تواند با زنهای کافره غیر کتابیه به طور دائم ازدواج کند و به احتیاط واجب ازدواج دائم با زنهای کافره اهل کتاب نیز جایز نیست ولی صیغه کردن زنهای اهل کتاب مانند یهود و نصاری مانعی ندارد . (گلپایگانی)، (صافی): زن مسلمان نمی‏تواند به عقد کافر درآید، مرد مسلمان هم نمی‏تواند با زن کافره غیر اهل کتاب ازدواج نماید ولی متعه کردن زن اهل کتاب مانند یهود و نصاری مانعی ندارد بلکه جواز ازدواج آنان به طور دوام نیز خالی از قوت نیست ولی در صورت تمکّن از ازدواج مسلمه کراهت شدیده دارد. بلکه در این صورت احتیاط ترک نشود. (خوئی)، (تبریزی): و بنا بر احتیاط استحبابی عقد دائمی با آنها ننماید و بعضی از فِرَق از قبیل خوارج و غُلات و نواصب که خود را مسلمان می دانند در حکم کفّارند، و مرد و زن مسلمان نمی‏توانند با آنها به طور دائم یا انقطاع ازدواج نمایند.[5] [1] . مائده آیه 5. [2] . نساء آیه 25. [3] . ممتحنه آیه 10 . [4] . بقره آیه 221. [5] . توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی) ج‏ - مسأله 2397 ..... ص : 468