باسلام. این مسئله یکی از اختلالات مهم روانشناختی است که حتماً و حتماً نیاز به مداخله توسط یک روانشناس بالینی و یا حتی روانپزشک دارد. احساس مسئولیت شما برای کمک به ایشان قابل درک است ولی واقعیت این است که برای حل مسئله ی ایشان کمکی از شما ساخته نیست بلکه فقط یک متخصص روانشناسی بالینی (و در صورت لزوم با همکاری یک روانپزشک) می تواند به درمان مشکل برادر شما بپردازد آن هم تنها طی چندین جلسه ی حضوری و پیگیری مستمر جریان درمان. کمکی که شما می توانید به برادر خود داشته باشید این است که اولاً ایشان را هرطور که شده راضی کنید تا به یک روانشناس بالینی مراجعه نمایند و ثانیاً در صورت آغاز درمان روانشناختی یا دارویی (در صورت ورود روانپزشک به برنامه ی درمانی)، در پیگیری درمان هم شما و هم خانواده مشوق و یاریگر ایشان باشید تا بتوانند دشواری های جریان درمان را تحمل کنند و بر این مسئله ی خود فائق آیند. البته این امید را هم به شما می دم که مسئله ی ایشان یک مسئله ی غیرقابل درمان نیست بلکه برای آن درمان های روانشناختی و دارویی مشخص و موثری وجود دارد، منتها به شرطی که برنامه ی درمانی به طور دقیق و مستمر پیگیری شود.