علم غیب و شهادت ائمه اطهار

بسمه تعالى: ائمه اطهار (علیهم السلام) مأمور به زندگى در چهارچوب علم ظاهرى بودند مگر در موارد خاصى که از اختصاصات ایشان است ولى در غیر موارد خاص باید مثل سایر مکلفین رفتار مى کردند. گذشته بر این ممکن است علم آنان انشایى باشد یعنى هر موقع خواستند از غیب آگاه مى شوند و در موارد مسمومیت چنین خواستى در کار نبوده است البته در این مورد، پاسخ‌هاى دیگرى هست که در کتاب «آگاهى سوم» به صورت مفصل آمده است. والله العالم

منبع: استفتائات، آیت ‌الله العظمى سبحانى (دام ظله)، جلد دوم، قم: مؤسسه امام صادق علیه‌ السلام، 1390.