​​​​​​​چهار راه بدست آوردن اقتدار برای مردان

یک شخص می‌تواند با گفتار و رفتار خودش برای خانواده و دوستان خودش پیام اقتدار برساند و به همگان بفهماند که دارای ابهت و اقتدار است. 
 

خداوند به مرد اقتدار داده تا او را ستون، پایه و تکیه گاه زندگی قرار دهد و این با سلطه گری در تضاد است. هیچ زنی دوست ندارد تحت سلطه قرار بگیرد اما عاشق این است که به شوهر خود تکیه کند.(1)
اقتدار مرد به معنای خشونت نیست؛ اتفاقا خشونت نشان دهنده ترس است و مفهوم واقعی اقتدار این است که یک مرد دارای سه ویژگی مهم مسئولیت پذیری، قاطعیت منطقی و فداکاری باشد. 
مرد باید اقتدار و امنیتی که لازمه حمایت از همسرش است را در خود ایجاد کند. مرد مقتدر دستور نمی دهد و اگر خواسته ای داشته باشد، به صورت اشاره غیر مستقیم آن را مطرح می کند. دستور دادن با فطرت انسان سازگار نیست و از همین رو نمی توان از آن نتیجه مطلوب گرفت.

در این بخش به مواردی که کمک می‌کند تا شخص دارای اقتدار شود می‌پردازیم. 

اگر فرد در بین اعضای خانواده خود شوخ طبع و شیرین گفتار باشد امر پسندیده و نیکویی است. مدیر خانواده باید ملایمت و نرمی داشته باشد تا بتواند به خوبی، خانواده را مدیریت کند. 
اما اگر همین شوخی کردن ها از حد خودش عبور کند و وارد منطقه ای ممنوعه شود، آبروی فرد، هیبت و اقتدار او زیر سوال خواهد رفت. 
داستان واقعی؛ یکی از دوستان دارای روحیات شوخ طبعی است اما خیلی فراوان، در اوایل زندگی، شوخی های زیادی با همسر و خانواده ای همسر انجام می‌داد تا حدی که عنان اختیار از دستش در رفت و تبدیل به فرد لوده ای شد و جمله خودش این است که ای کاش کمتر شوخی می کردم، ای کاش شوخی های بیجا نمی کردم. 
اگر به دنبال اقتدار در خانواده و در جمع دوستان خودتان هستید، سعی کنید از شوخی های بیجا پرهیز کنید. چند تذکر از زبان اهل بیت : مردی شوخی نکرد، جز آنکه پارهاى از عقل خود را بیرون انداخت. (2) شوخی بسیار نشانه نادانی است. (3) کسی که شوخی بسیار کند، وقار و سنگینی او کم شود. (4)
نکته: واضح و روشن است که مزاح لطیفانه، آن هم به اندازه و نه بسیار، نه آفت هیبت است و نه شکننده متانت؛ بلکه بی نزاکتی است که آدمی را بی مقدار می‌کند و هیبت و اقتدار او را می‌شکند. 
 

با ورزش کردن هم تن را نیرومند می‌سازیم و هم جان خودمان را، برای داشتن اقتدار هم به تنی توانا نیاز داریم و هم به روانی شجاع تا در مقابل ناملایمت های دنیا کمر خم نکنیم و در مقابل آنها مقتدر مانند کوه باشیم. 
به قول فردوسی: ز نیرو بود مرد را راستی  *  ز سستی کژی زاید و کاستی (5).
نکته: انسانی که با ورزش کردن انس داشته باشد دارای روحی بلند است. خصوصیات اخلاقی و عرفانی او هم بوسیله ورزش کردن رشد پیدا می‌کند و او را تبدیل به مرد مقتدر می‌کند. 
 

رفتارهای ما انسان ها دارای پیام های خاصی هستند که به مخاطبان خودشان ارسال می‌گردند. ما با رفتار خود به دیگران پیام می‌دهیم که با ما چگونه رفتار کنند. 
در واقع می‌توان گفت؛ مقصر اصلی خود ما هستیم که با رفتارهای خودمان سبب می‌شویم تا اقتدار ما زیر سوال برود. 
اگر فردی با رفتار ناصواب خود شما را به خشم آورد، یا به گونه ای دیگر شما را بازیچه قرار دهد، از خود بپرسید؛ با چه رفتاری به او آموخته ام که می‌تواند مرا آلت دست خود کند؟ (6)
یک شعر زیبا از مولانا در این وصف وجود دارد که خواندن آن  خالی از لطف نیست. 
این جهان کوهست و فعل ما ندا  * سوی ما آید نداها را صدا. (7)
یک شخص می‌تواند با گفتار و رفتار خودش برای خانواده و دوستان خودش پیام اقتدار برساند و به همگان بفهماند که دارای ابهت و اقتدار است. 
توجه: خودتان برای خودتان با رفتار و گفتار درست شخصیت بسازید. 
 

یکی از محققین می گفت؛ اگر ته دریاچه ای را ببینیم، می‌فهمیم که خیلی عمیق نیست، اما اگر کف آن پیدا نباشد، می‌فهمیم یا فکر می‌کنیم که عمیق است. همه امور زندگی تان نباید آشکار باشد و همه واقف بر زندگی شما باشند. بلکه باید مقداری از مسائل را به گونه خصوصی محفوظ داشته باشید. 
توجه: شرط اقتدار این است که برای خودمان یک حیاط خلوتی داشته باشیم و کلید درِ آن فقط نزد خودمان باشد و هیچ کس از درون آن هیچ خبری نداشته باشد. 

سجاد رستمی چورتی

پی نوشت 
[1] دکتر حمید حبشی، کارشناس برجسته مشاوره خانواده، پنج شنبه، دهم اسفند ماه در ویژه برنامه «آشیانه» دوازدهمین کاروان ازدواج دانشجویی سال 96 که در محل تالار صبای مرکز صداوسیمای استان خراسان رضوی. 
[2] نهج البلاغه/ ترجمه انصاریان، صفحه 888. 
[3] حدیث 5 باب الهزل، شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم، الفهرستج7 ، صفحه 422. 
[4] حدیث 13 باب المزاح، شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم، الفهرستج7 ، صفحه 364. 
[5] فردوسی، شاهنامه
[6] وین دایر، همه هستی درون شماست، ترجمه محمد رضا آل یاسین، تهران: انتشارات هامون، چاپ پنجم، 1382، صفحه 62.
[7] مولوی، مثنوی معنوی