أرجاسب

هو أرجاسب  ، وقیل مسعود بن علی الطهرانی  ، الرازی  ، المتلقّب فی شعره بامیدی  .من مشاهیر شعراء إیران  ، وکان طبیباً ماهراً  .رحل إلى شیراز لطلب العلم  ، وحضر بها دروس جلال الدین الدوانی وتخرج علیه  .فی أواخر أیامه سکن طهران  ، وعاصر السلطان إسماعیل الصفوی  ، له (دیوان شعر)  .

قُتل فی طهران على أثر نزاع على أرض زراعیة سنة 925هـ  ، وقیل سنة 930هـ  ، وقیل سنة 929هـ  ، وقیل سنة 927هـ  .

له قصیدة طویلة فی مناقب الإمام أمیر المؤمنین (علیه السلام) مطلعها :

کتاب فضل ترا آب بحر کافى نیست***که تر کنى سر انگشت وصفحه بشمارى

وله أیضاً :

زهى طلعتت بر فراز رکائب***فروزان چو بر آسمان نجم ثاقب

کنون کز سر سرو وپاى صنوبر***کشد مرغ مرغوله ولاله ساغر

تو ترک نیم مستى من مرغ نیم بسمل***کار تو از من آسان کام من از تو مشکل

از کجا میرسى اى هدهد فرخنده قدم***اى تو تاج سر وسرحلقه مرغان حرم

المراجع :

الذریعة ج9 قسم 1 ص97 وص98  ، تذکره نصر آبادی (فارسی) ص526  ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسی) ص62 و63  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص59  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 8/227 و228  .

ریحانة الأدب (فارسی) 1/176 و177  ، مجمع الفصحا (فارسی) ج2 قسم 1 ص10 ـ 12  ، فرهنگ معین (فارسی) 5/180  .