الفخر

هو فخر الدین أسعد الگرگانی  ، المعروف بالفخر الگرگانی  . ولد فی مدینة گرگان  ، وتوفی بعد سنة 446هـ  ،من مشاهیر ادباء وشعراء إیران فی العصر السلجوقی  ، وکان بارعاً فی کتابة القصص  .کان معاصراً للسلطان السلجوقی أبی طالب طغرل بیگ  .

له منظومة (ویس ورامین)  ، وله (دیوان شعر)  ، ومن شعره :

اگر آلوده شد گوهر بیک ننگ***نشود آب صد دریا ازو رنگ

چو جان پاک جاویدان بماند***بماند نام بد تا جان بماند

وله أیضاً :

بشادى دار دل را تاتوانى***که بفزاید زشادى زندگانى

چو روز ما همى برما نپاید***درو بیهوده غم خوردن چه باید

المراجع :

الذریعة ج9 قسم 3 ص813 و814  ، با کاروان حله (فارسی) ص69 ـ 83 و409 و410  ، گنج سخن (فارسی) ص200 ـ 208  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص435  ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسی) ص422  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 37/74 ـ 76  ، مشاهیر جهان (فارسی) ص313 و314  ، فرهنگ معین (فارسی) 6/1309 و1310  .