بمان علی

هو بمان علی  ، وقیل مانی الکرمانی  ، المعروف فی شعره براجی  .شاعر کرمانی  ، حسن النظم  .کان فی بادئ أمره یشتغل بالحیاکة  ، وکان زرادشتی الدیانة  ، فأسلم وهاجر إلى العتبات المقدسة فی العراق  ، ثم عاد إلى کرمان  ، وأصبح موضع احترام إبراهیم خان ظهیر الدولة  .

اتجه صوب الشعر  ، ولحسن نظمه وبراعته فیه عُرف بین الناس بالفردوسی الثانی  .

عاصر السلطان فتح علی شاه القاجاری وحظی لدیه  .

له (دیوان شعر)  ، وله منظومة الحملة الحیدریة  ، منها قوله :

حبیب خداى جهان آفرین***نگه کرد بر روى مردان دین

همه برده سر در گریبان فرو***نشد هیچکس را هوس رزم او

بجز بازوى دین وشیر خدا***که شد طالب رزم آن اژدها

بر مصطفى بهر رخصت شتافت***ازو خواست دستورى اما نیافت

دگر باره آن کافر جنگجوى***سوى اهل اسلام آورد روى

که خواهم یکى نامور زین سپاه***که با من بگردد به آوردگاه

بگردیم باهم درین رزمگاه***به پیش دلیران هر دو سپاه

وزان پس بدست مبارک نبى***بپیچید عمامه بهر على

پس آنگه به بند کمر ذوالفقار***به بست وسپردش به پروردگار

توفی فی کرمان بین سنتی 1237 و1241هـ  .

المراجع :

الذریعة ج9 قسم 2 ص345  ، روز روشن (فارسی) ص280 وفیه الیزدی بدل الکرمانی  . ستارگان کرمان (فارسی) ص198 ـ 201  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص219  .