جعفر

هو السیّد جعفر الاصفهانی  ، المتلقّب فی شعره بصافی  .من مشاهیر شعراء إیران فی أواخر القرن الثانی عشر الهجری  .عاصر السلطان فتح علی شاه القاجاری وحظی لدیه  .ولد باصفهان سنة 1149هـ  ، وتوفی بها سنة 1219هـ  .له (دیوان شعر)  ، ومنظومة (شهنشاه نامه) قدمه للسلطان فتح علی شاه  ، وله منظومة (گلشن خیال)  .

من شعره :

کشد تا نشود فریاد ما را***ستم بین صید کش صیاد ما را

ستم باشد خطا بر ما گرفتن***ندیده روى ترکان خطا را

وله أیضاً :

دردا که دواى درد پنهانى ما***أفسوس که چاره پریشانى ما

در عهده جمعى است که پنداشته اند***آبادى خویش را به ویرانى ما

وله أیضاً :

مردان صبور نیک مردند***صاحبدل وچاره ساز دردند

صبراست علاج درد گفتم***سفتم گهرى ونیک سفتم

خورشید مراد زیر ابر است***اکسیر مراد چیز است صبر است

تخمى که بصبر از زمین است***بارش بمراد خاطر تست

المراجع :

الذریعة ج9 قسم 2 ص584  ، ریحانة الأدب (فارسی) 3/409 و410  ، فرهنگ شاعرا زبان پارسى (فارسی) ص335  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 23/ ص78 و79  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص325  ، مجمع الفصحا (فارسی) ج2 قسم 2 ص673 ـ 688  ، فرهنگ معین (فارسی) 5/974 و975  .