هو حبیب الله بن محمّد علی الشیرازی ، الملقب بمجتهد الشعراء وگلشن ، والمتلقب فی شعره بقاآنی .من أدباء وشعرا ایران أیام السلطانین فتح علی شاه ومحمّد شاه القاجاریین ، وکان مشارکاً فی الکلام والفلسفة والریاضیات والمنطق ، بالاضافة إلى معرفته التامة باللغة الفرنسیة والعربیة والترکیة اضافة إلى الفارسیة .
ولد بشیراز سنة 1222هـ ، ومات والده وهو ابن سبع سنین ، ولما شب انتقل من شیراز إلى مشهد الإمام الرضا (علیه السلام) فی خراسان لطلب العلم ، ثم رحل إلى طهران أیام السلطان فتح علی شاه القاجار ، فحظی لدیه وعظم شأنه عنده فلقبه بمجتهد الشعراء ، وفی أیام السلطان محمّد شاه القاجار ظل على جلالة شأنه وسمو منزلته فلقبه السلطان بحسان العجم ، ولم یزل حتى أدرک عصر السلطان ناصر الدین شاه القاجار وصار شاعره الخاص .
توفی بطهران فی النصف من شعبان سنة 1272هـ وقیل سنة 1273هـ ، وقیل سنة 1270هـ ، ودفن فی الری ، وله (دیوان شعر) .
ومن شعره فی مصیبة الامام الحسین بن علی (علیه السلام) :
بارد چه؟ خون زدیده چسان؟ روز وشب چرا؟***از غم کدام غم؟ غم سلطان اولیا
نامش چه بد؟ حسین از نژاد که؟ از على***ما مش که بود؟ فاطمه جدش که ؟ مصطفى
جون شد؟ شهید شد بکجا؟ دشت ماریه***کى؟ عاشر محرم ، پنهان؟ نه بر ملا
شب کشته شد؟ نه روز چه هنگام؟ وقت ظهر***شد از گلو بریده سرش؟ نى نى از قفا
سیراب کشته شد؟ نه کس آبش نداد؟ داد***که؟ شمر از چه چشمه؟ زسر چشمه فنا
مظلوم شد شهید؟ بلى جرم داشت نه***کارش چه بد؟ هدایت ویارش که بد؟ خدا
این ظلم را که کرد؟ یزید این یزید کیست***زاولاد هند؟ از چه کس؟ از نطفه زنا
المراجع :
أعیان الشیعة 4/561 ، الذریعة ج9 قسم 3 ص857 و858 ، الکنى والألقاب 3/36 ، هزار سال شعر فارسی (فارسی) ص357 ـ 364 ، گنج سخن (فارسی) ص747 ـ 750 ، تذکرة دلگشا (فارسی) ص667 ـ ص364 ، گنج سخن (فارسی) ص747 ـ 750 ، تذکره دلگشا (فارسی) ص667 ـ 676 ، تذکره مرآت الفصاحة (فارسی) ص488 ـ 491 ، با کاروان حلة (فارسی) ص329 ـ 344 و429 و430 ، ریحانة الأدب (فارسی) ج4 387 ـ 390 ، دانشمندان وسخن سرایان فارس (فارسی) 4/163 ـ 181 ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسی) ص453 ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص460 ، شعر العجم (فارسی) ص24 ـ 28 ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 38/2 و3 ، مجمع الفصحا (فارسی) ج2 قسم 2 ص844 ـ 886 ، مشاهیر جهان (فارسی) ص315 ، فرهنگ معین (فارسی) 6/1408 .
