گرچه علائم حادّ ترک ظرف چند هفته فروکش می کنند ولی علائم خفیف اما مزمن ترک ممکن است ماه ها به طول انجامند. بنابراین، هرچه زمان ارتباط با برنامه ی درمانی طولانی تر باشد، احتمال موفقیت درمان بیشتر است. مثلاً...

سه بخش ضروری در برنامه ی درمانی اعتیاد عبارتند از: درمان دارویی، روان درمانی و آموزش خانواده. درمان دارویی با هدف برطرف ساختن علائم ترک صورت می گیرد. بسیاری از مواد همچون تریاک و مخدرهای شبه تریاک (مثل

دکتر «ویکتور فرانکل» در کتاب «انسان در جست و جوی معنا» و سایر آثار خود، به این مسئله می پردازد که یکی از نیازهای اساسی انسان، یافتن معنایی برای زندگی است.

مهم ترین عامل اجتماعی که زمینه ی اعتیاد را فراهم می کند «پذیرش فرهنگی مصرف مواد» است. در هر جامعه ای بسته به شدت مقبولیت مصرف مواد مخدر، شیوع اعتیاد بالاتر می رود. مثلاً در فرانسه که مصرف الکل از نظر فرهنگی

هنگامی که بیماران دچار «ولع مصرف مواد» یا به اصطلاح خودشان «وسوسه» می شوند، برای متوقف ساختن «نشخوارهای ذهنی» مربوط به مصرف مواد از این تکنیک استفاده می شود.

جلسات روان درمانی بیماران دچار اعتیاد اغلب به صورت گروهی برگزار می شوند که آن را «گروه درمانی» می نامند. در جلسات گروه درمانی چندین اتفاق مثبت رخ می دهند:

وقتی از عوامل روان شناختی صحبت می کنیم منظورمان «الگوهای رفتاری» تکرارشونده ای است که فرد در زندگی خود دارد و این الگوها معمولاً ریشه در تربیت او دارند. برخی از این الگوها ممکن است به ظاهر با اعتیاد ارتباطی

امروزه، در روان پزشکی با الگویی کار می کنیم که آن را الگوی «زیستی-روانی- اجتماعی- معنوی» می نامیم. بر اساس این مدل، انسان موجودی است با چهار بُعد: بُعد زیست شناختی، بُعد روان شناختی، بُعد جامعه شناختی...

زمانی، اعتیاد تنها به الگویی اطلاق می شد که کسی مصرف کننده ی مواد مخدر باشد. امروزه، سازمان جهانی بهداشت در طبقه بندی بین المللی بیماری ها به جای اصطلاح «وابستگی به مواد» واژه ی «سندرم وابستگی» را قرار...

اگرچه دخانیات عامل خطر چند بیماری مزمن مانند آمفیزم، برونشیت مزمن، بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان شناخته شده‌اند اما در مورد پیامدهای تغذیه‌ای مصرف این‌گونه مواد دانسته‌های ما اندک است. افرادی که از دخانیات...