«شهید سید محمدسعید جعفری، شهید پیشرو و پیشتاز، با جمع رفقای خودش، رفتند از پادگان لشکر سنندج دفاع کردند، فهمیدند که معنای این دفاع چیست، تسلط ضد انقلاب بر یک پادگان نظامی؛ معنایش چیست. این زود فهمیدن،...

علی مجدداً به سرپل ذهاب برگشت. هنوز یک مرحله از عملیات باقی مانده بود. باید ارتفاع 1150 که همچنان در دست عراقی ها مانده بود را پس می گرفتیم. در تهیه ی مقدمات عملیات بودیم که علی گفت: عجیب دلم می خواد زیارت...

تا نفس می کشم و تا زنده هستم یاد و مهر آن عزیز شهید از خاطرم محو نمی شود؛ چرا که با خواب امام حسین (علیه السلام) عجین شده است. شهید مهدی ربیعی، دوستم را می گویم که در عملیات کربلای پنج به خیل شهیدان پیوست.

شب عملیات، با شهید علی کاظمی همراه بودم. وقتی عملیات آغاز شد شور و شوقی وصف ناپذیر سراپای او را فرا گرفته بود. گویی حجله ی شهادت و عروس وصل را در چند قدمی خود حس می کرد و به آنها می خندید. چرا که در همان

اسم حضرت زهرا(سلام الله علیها) که می آمد، اشکش جاری می شد. تقی می گفت: « اگر مریضی از صمیم قلب و با اعتقاد، در مراسم روضه ی امام حسین (علیه السلام) یک چایی بخوره، شفا می گیره. حتماً.»

نمی دانم این تخریب چه رشته ی پیوندی با دعای توسل دارد. اصلاً دعای قرارگاه، شور و حال دیگری داشت. شبی حین برگزاری مراسم، یکی از برادران چنان حالتی روحانی پیدا کرد که ناگاه مشاهده نمود جوانی آراسته، شمشیر...

دومین روزی است که در خط مقدم هستیم و با مزدوران بعثی دست و پنجه نرم می کنیم. روحیه ی عده ای از برادران تغییر کرده، گویا میل به جابه جا شدن با نیروهای جدید را داشتند.

پس از انجام عملیات موفقیت آمیز در جزیره ی مجنون، دشمن تمام نیرو و قوای نظامی خود را به کار گرفت تا ما را از جزیره بیرون کند.

بابات در را واکرد و گفت: « بفرمایید.» با گفتن یا الله وارد شدیم. از توی اتاق صدای منو شنیدی و گفتی: -«بفرما بیا تو که یه تمبر به نفعمون شد.»

فاطمه شریفی- خواهر شهید- با یاد برادر شهیدش از او می گوید: « شهید آرزوی تشرف به کربلا را داشت. شیفته ی بی قرار امام حسین (علیه السلام) بود. احترام پدر و مادر را رعایت و آن را واجب می دانست. پدر و مادرم...