هیچ موجودی غیر از خدا حقّ بخشیدن گناهکاران را ندارد؛ آیا عقیده به شفاعت به معنی شریک کردن موجوی دیگر در بخشش الهی نیست؟!

آیا ظالمان مى توانند امید به عفو الهى داشته باشند؟

جایگاه عفو و قصاص کجاست؟ قرآن مجید از یک طرف مردم را دعوت به قصاص نموده و آن را مایه حیات و بقا در روى زمین مى داند، از طرفی دیگر مردم را به عفو و گذشت دعوت مى نماید؛ آیا این دو دستور با هم منافاتى ندارند؟

انسان چه کند تا از رحمت الهی ناامید نگردد؟

آیا رحمت خدا شامل حال گنهکاران هم مى شود؟