کسى که شک دارد روزه قضا بر گردن دارد براى روزه اعتکاف چگونه نیت کند؟

آیا معتکفى که محتلم شده است باید سریعاً مسجد را ترک کند یا مى تواند تأخیر کند؟

آیا کسى که نذر کرده است تا معتکف شود مى تواند در مکانى که اعتکاف در آن رجایى است معتکف شود؟

آیا هنگام خروج از مسجد در صورتى که خروج جایز باشد قصد برگشت داشتن شرط است؟

اگر در حین اعتکاف، معتکف شک کند که قسمتى از محل جزء مسجد هست یا نه، مى تواند به آن قسمت وارد شود؟

اگر کسى اشتراط عارض کند و در روز سوم اعتکاف مسأله اى پیش آید که شک کند عارض است یا نه آیا مى تواند خارج شود؟

مراد از عارضى که در بحث اشتراط اعتکاف مطرح شده است چیست و حدود آن کدام است؟

قطع اعتکاف مستحبى در روز اول یا دوم و یا حتى روز سوم کفاره هم دارد یا صرفاً گناه مرتکب شده است؟

خارج شدن معتکف از محل اعتکاف بخاطر جهل به موضوع یا سهواً چه حکمى دارد؟ (مثلاً به شبستان و یا جایى که چسبیده به مسجد است ولى حکم مسجد را ندارد، برود).

آیا خارج کردن عضوى از بدن مثل سر یا گذاشتن یک پا به خارج از مسجد براى برداشتن چیزى یا دراز کردن دست بخارج از مسجد براى برداشتن یا گذاشتن چیزى موجب ابطال اعتکاف مى شوند؟