هرگاه زن بدون اذن شوهر برای جلوگیری از حمل از قرص ضدّ بارداری استفاده کند با توجّه به این که این کار موقّتی است و موجب عقیم شدن نیز نمی شود، چه وجهی دارد؟
استفاده از وسایل ضدّ بارداری که انسان بداند یا احتمال صحیح بدهد که ضرر دارند؛ مثل قرص های ضدّ بارداری که مخرّب قلب و عروق است، چگونه می باشد؟
در صورتی که بچّه دار شدن موجب بروز خطراتی برای مادر باشد، زن می تواند با اذن شوهر از انعقاد نطفه جلوگیری کند؟
آیا برای جلوگیری از بارداری اذن شوهر لازم است؟ در صورت لزوم اگر وی متقاعد نشود و به هیچ وجه اجازه ندهد، چه باید کرد؟
بعضی از مردان در موقع انزال، مَنی خود را درون رحم نمی ریزند و یا از کاندوم استفاده می کنند آیا شرعاً مسئولیت دارند یا نه؟
زن هایی که به ضعف اعصاب و بیماری های مختلف که حاملگی موجب تشدید آن ها است، دچارند آیا می توانند «کورتاژ» کنند آیا رضایت زن و شوهر برای جلوگیری از آبستنی به هر طریق لازم است؟
زن هایی که با داشتن پنج تا دوازده فرزند برای جلوگیری از آبستنی تقاضای تجویز قرص های ضدّ حاملگی یا گذاشتن وسیله درون رحم می نمایند، آیا خوردن قرص و قراردادن وسیله، جایز است یا نه؟
زن هایی که مبتلا به بیماری های مختلف مثل پارگی شکم، بیماری کلّیه و قلب هستند که با حاملگی منافات دارد و سبب تشدید بیماری آن ها می گردد، آیا می توانند با بستن لوله های رحم از حاملگی پیش گیری کنند؟
زن هایی که با داشتن پنج فرزند به بالا نمی توانند از وسایل عادی ضدّ حاملگی مثل قرص و... استفاده کنند، آیا می توانند با بستن لوله های رحم از آبستنی جلوگیری کنند؟
آیا منظور از لمس، لمس مستقیم پوست با بدن بیمار است یا در صورتی که دست پزشک با دستکش طبّی پوشیده شده باشد، لمس محسوب نمی شود؟