هر صبح می کنم به ظهورت دعا بیا
هر صبح می کنم به ظهورت دعا بیا<br />
ای آشنای خلوت هر آشنا بیا!<br />
هر پنجره به سوی شما موج می زند<br />
ای روح پر تلاطم در یا بیا
بی تو طلوع صبح فقط با غروب بود
شام سیاه و صبح که فرقی نمی کند<br />
بی تو طلوع صبح فقط با غروب بود<br />
رفتیم هر طرف پی تو صاحب الزمان!<br />
اما جواب هر دم و هر جا غروب بود
امسال بی طلوع تو آقا غروب بود
امسال بی طلوع تو آقا غروب بود<br />
خورشید بی نگاه تو دریا، غروب بود<br />
ای انعکاس نور خدا در ضمیر ما<br />
بی نور تو حقیقت دنیا غروب بود
کریمانه نگاهم کن کریما
کریمانه نگاهم کن کریما<br />
از این هجران رهایم کن کریما<br />
نماز شب، میان هر قنوتت<br />
شده یک دم صدایم کن کریما
فضای محفل ما را بیا معطر کن
فضای محفل ما را بیا معطر کن <br />
به قدر قطره اشکی زمین ما تر کن<br />
اگر برای زیارت دلیل میخواهی <br />
دمی نظر به دل این حزین مضطر کن
بازآ، که از فراق تو ما را قرار نیست
در این جهان غم زده با صد هزار امید<br />
گشدیم ما ولی، خبری از غمگسار نیست<br />
پرسیدم از صبا که بگو حال عاشقان<br />
گفتا کسی چو فاطمه چشم انتظار نیست<br />
آقا تو را قسم، به جوانی مادرت<br />
بازآ،...
آقا بیا، که به دل ها قرار نیست
آقا بیا، که به دل ها قرار نیست<br />
ما را که خسته ایم، به غیر از تو یار نیست<br />
در سینه، باغ نرگس ما را خزان گرفت<br />
گویی به دون تو اثری از بهار نیست
فراق یار جانم را گرفته
فراق یار جانم را گرفته <br />
تب هجران توانم را گرفته<br />
نه تاب درد گفتن دارم ای دل<br />
که گویی غم زبانم را گرفته
یا این دل شکسته ما را صبور کن
یا این دل شکسته ما را صبور کن<br />
یا لا أقل به خاطر زینب ظهور کن<br />
دیگر بتاب از افق مکه، ماه من!<br />
این جاده های شب زده را غرق نور کن
فرض کن که حضرت مهدی به تو ظاهر گردد
فرض کن که حضرت مهدی به تو ظاهر گردد<br />
ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی؟<br />
باطنت هست پسندیده صاحب نظری؟<br />
خانه ات لایق اوهست که مهمان گردد؟