روزه قضا، یعنی اینکه کسی که نتواند در ماه رمضان به دلیل عذر یا بیماری یا مانند اینها روزه بگیرد باید بعد از ماه رمضان قضای روزه هایی که نگرفته را انجام دهد.

روزه قضا، باید تا ماه رمضان سال بعد انجام شود و اگر عمدا یا سهوا قضای روزه ها را نگرفت باید برای هر روز علاوه بر قضا کفاره یک مد طعام هم به فقیر بدهد.

روزه قضا، کسی که نتواند به دلیل عذر شرعی روزه ماه رمضان را انجام دهد، باید قضای این روزرا بعدا به جا بیاورد.

روزه قضا، در مواقعی بر عهده فرد است که به علت بیماری، عذر یا بیماری و یا به هر علت دیگر روزه ماه رمضان را انجام نداده باشد باید قضای روزه را به جا بیاورد.

روزه، یعنی دست از خوردن آشامیدن کشیدن؛ در نتیجه این کار اثراتی برای برخی از افراد مثل بیماران و ناتوانان دارد که آنها را انجام این واجب الهی باز می دارد.

تشخیص ضرر روزه بر عهده فرد مکلف است و چه پزشک متخصص و اطرافیان او را توصیه به روزه نگرفتن کنند، اما باز خود او باید تشخیص به ضرر روزه کند، اما اگر از گفته آنان خوف در او ایجاد شود می تواند روزه نگیرد.

روزه یکی از واجبات الهی است که باید به بهترین حالت ممکن آن را انجام دهیم یکی از شرایطی که باعث صحیح بودن روزه این است که فردی که روزه می گیرد ضرری برایش نداشته باشد، یا اینکه اگر روزه بگیرد بیمار نشود...

بیماری که پزشک متخصص او را از روزه گرفتن منع کرده، چنانچه از گفته پزشک خوف ضرر دراو ایجاد شود باید روزه نگیرد.

افراد بیمار که درطبق گفته پزشک نبایند روزه بگیرند اگر از آنچه پزشک گفته اند، بترسد که ضرری به او وارد شود نباید روزه بگیرد و قضای آن را بعدا انجام دهد.

افرادی که خوف از بیماری دارند و یا اینکه با روزه گرفتن بیماری آنها شدت پیدا می کند نباید روزه بگیرند؛ تشخیص ضرر داشتن روزه یا به عهده خود فرد است یا به تشخیص پزشک متخصص و متعهد است.