المسیر الجاریه :
احکام روزه مستحبی همه مراجع
فردی می تواند روزه مستحبی بگیرد که روزه قضایی بر ذمه نداشته باشد. فردی که بخواهرد نیت روزه مسنحبی کند از ابتدای شب تا مقدار زمانی که برای نیت کردن لازم است به مغرب وقت باشد می تواند نیت روزه مستحبی کند...
احکام روزه قضا همه مراجع
روزه قضا همانند دیگر دستورات دین دارای احکام خاصی است و همچنین روزه قضا بر کسی واجب می شود که در ماه مبارک رمضان به واسطه عذری نتوانسته روزه خود را انجام دهد، چنانچه بعد از ماه رمضان عذرش برطرف شد باید...
احکام روزه قضا آیت الله سبحانی
روزه قضا، فردی که به دلیل عذری نتواند روزه ماه رمضان را انجام دهد، باید بعد از ماه رمضان در صورتی که عذرش بر طرف شد، روزه هایش را قضا کند.
احکام روزه قضا آیت الله فاضل لنکرانی
روزه قضا یکی از ارکان روزه می باشد. فردی که به دلیل عذر شرعی نتوانست روزه ماه رمضان را انجام دهد و اگر عذرش بعد از ماه رمضان بر طرف شد باید روزه های انجام نشده را قضا نماید.
احکام روزه قضا آیت الله صافی گلپایگانی
روزه یکی از واجبات الهی است که قضا روزه از زیر مجموعه های روزه است که برای فردی که نتواند روزه ماه رمضان را بگیرد باید قضای ان را بعدا انجام دهد.
احکام روزه قضا آیت الله بهجت قدس سره
وقتی فردی به دلیل عذری نتواند روزه ماه رمضان را انجام دهد باید روزه ها انجام نشده را تا ماه رمضان سال بعد انجام دهد و اگر نتوانست باید علاوه بر قضا کفاره تاخیر هم به فقیر بدهد.
احکام روزه قضا امام خمینی ره
روزه قضا، در شرایطی پیر مرد یا پیر زن نتواند روزه ماه رمضان را انجام دهد اما توانایی آن را دارند که بعد از ماه رمضان قضای آن را انجام دهند احتیاط واجب باید آن را انجام دهد.
احکام روزه قضا آیت الله نوری همدانی
روزه قضا وقتی واجب می شود که فرد به دلیل عذر شرعی مثل بیماری یا مسافرت یا حیض یا امثال آن نتواند روزه ماه رمضان را انجام دهد باید تا ماه رمضان آینده روزه هایی که نگرفته را قضا کند.
احکام روزه قضا آیت الله مکارم شیرازی
روزه قضا یعنی،کسی که نتوانست به دلیل عذر شرعی روزه ماه رمضان را بگیرد و اگر عذر او بعد ازماه رمضان رفع شد، باید تا ماه رمضان سال بعد قضای روزه هایش را انجام دهد.
احکام روزه قضا آیت الله علوی گرگانی
روزه قضابرای فردی است که نتواند، به دلیل عذر شرعی روزه ماه رمضان را انجام دهد و تا ماه رمضان بعدی وقت دارد که قضای روزه را انجام دهد و اگر چنین نکرد باید کفاره به اندازه یک مد طعام به فقیر بدهد.