دور از شهر ودیار خویش شد<br /> نعش او با خاک غربت آشنا<br /> دفن کردندش کنار جد او<br /> کاظمینی شد نهم ماه ولا<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

رو سوی شهر مدینه کرد او<br /> ناله زد هادی به بالینم بیا<br /> چون علی اکبر جوانمرگ حسین (ع)<br /> در جوانی شد فدا ابن الرضا<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

درد جانسوزی امانش را برید<br /> خونجگر شد همچو بابایش رضا (ع)<br /> یادش آمد لحظه مرگ پدر<br /> چون گرفتی راس او را روی پا<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

آن که بودی شهره ی جود و کرم<br /> جان خود بخشید در راه خدا<br /> گشت مسموم از جفای همسرش<br /> همچو مولامان امام مجتبی (ع)<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

کبودی از رخ او داد می زد<br /> به سینه ناله از بیداد می زد<br /> میان هجره ای تنهای تنها<br /> ز سوز تشنگی فریاد می زد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

گوشه هجره یکی بال و پرش می سوزد<br /> نفس و حنجره و چشم ترش می سوزد<br /> یک نفر نیست کمی آب بیارد؟ به خدا<br /> پسر فاطمه دارد جگرش می سوزد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

این زهر سینه سوز، ز من پر گرفته است<br /> دردی که بود در دلم از سر گرفته است<br /> ای ام فضل کف مزن و هلهله مکن<br /> این هجره بوی روضه مادر گرفته است<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به جنت مجلس سوگی به پا شد<br /> علی موسی الرضا (ع) صاحب عزا شد<br /> تن پاکش بشد مدفون بغداد<br /> از این بی آشنایی داد و بیداد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

جوان است و علی اکبر نما شد<br /> به غربت در ره دینش فدا شد<br /> زمین وآسمان را غم گرفته<br /> مدینه چهره ی ماتم گرفته<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

دوباره زنده یاد مجتبی شد<br /> گلی چیده زگلزار ولا شد<br /> امام المتقین مولا جواد است<br /> بمیرم در جوانی جان بدادست<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد