بغداد شد مدینه و مردی که باز هم<br /> در خانه اش ز کینۀ همخانه داد جان<br /> جعده است ام فضل و تو هم مجتبی ولی<br /> آن پست تر از این و تو مظلوم تر از آن<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

ای حجره ات غریب ترین جای این جهان<br /> در قتلگاهت.... آه... کسی نیست روضه خوان<br /> جز مادری جوان که ز جان آه می کشد<br /> هنگام دست و پا زدنت با قدی کمان<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت...

در مقاماتت از اسماعیل هم بالاتری<br /> تشنه ای اما نداری غیر اشکت زمزمی<br /> خط به خط روضه ها در بیت بیت نوحه ها<br /> گشتم و بالاتر از داغت ندیدم ماتمی<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

شرار زهر لبت را چقدر خشکانده!<br /> به حجره روضه ی عطشان کربلا داری<br /> تنت رها شده است پشت بام خانه، بناست<br /> سه روز روضه ی ارباب را به پا داری<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

اگر که زهر زمینت زده است، می دانم<br /> به سینه مثل حسن داغ کوچه را داری<br /> صدای هلهله و رقص و پایکوبی ها<br /> نمی گذاشت بگویی به دل چه ها داری<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

میان حجره ی در بسته دست و پا زدی و<br /> بریده شد نفس آخرت؛ اَباالهادی!<br /> مدام هلهله شد تا صدای تو نرسد<br /> صدای خسته ی بی جوهرت؛ اَباالهادی!<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

رسیده جان به لب اطهرت؛ اَباالهادی!<br /> نشسته پیک اجل در بَرَت؛ اَباالهادی!<br /> دوباره قصه ی زهر و دوباره نامردی<br /> کبود شد همه ی پیکرت؛ اَباالهادی!<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

هلهله بود دور و برش، انگاری می‌سوخت جگرش<br /> یه جوری دست و پا می‌زد، شکست همه بال و پرش<br /> ناله یا رضا می‌زد، شعله به دریاها می‌زد<br /> جوون ترین امام ما، مادرشو صدا می‌زد<br /> شهادت امام جواد...

کبوترانه نگاهش به سمت بالا بود<br /> سفر براى دل خسته اش مهیا بود<br /> کبوترى که فقط شوق پرکشیدن داشت<br /> میان خانه خود هم غریب و تنها بود<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

با یاد شما به شور و شینم...هر شب<br /> دلتنگ حریم کاظمینم...هر شب<br /> در فکر غریبی تو هستم...هر روز    <br /> گریه کن روضه ی حسینم...هر شب<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد