هو حسن بن علی الساوجی ، الاصفهانی ، کان یتلقبُ فی شعره بجفاکش ، ثم تلقب بسوزی .من مشاهیر شعراء ایران ، وله (دیوان شعر) ، وکان منشئاً حسن الخط . أصله من ساوة ، نشأ باصفهان وبها اشتغل بالکتابه فی مدرسة هارون ولایت .
توفی باصفهان سنة 1014 هـ ، وقیل سنة 1002 هـ .
من شعره :
سوزى چه مرگ میطلبى از خدا که نیست***آسودگى نصیب تو در زیر خاک هم
المراجع :
الذریعة ج 9 قسم2 ص476 وص477 ، ریحانة الأدب (فارسی) ، 3/95 ، روز روشن (فارسی) ص374 وفیه اسمه : حسین علی ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص 280 .