حسین

هو السید حسین الطباطبائی  ، الاردستانی  ، وقیل الأرکانی  ، الاصفهانی  ، الملقب بمجتهد الشعراء  ، والمشتهر فی شعره بمجمر  .من الشعراء الغزلیین فی ایران  ، وله (دیوان شعر) ومثنویة (تحفة العراقین)  .تقرب من بلاط السلطان فتح علی شاه القاجاری وحظی لدیه  .

توفی سنة 1225 هـ  ، وقیل سنة 1255 هـ  .

من شعره  :

شکوه ام از بخت نافرجام نیست***هر که را عشق است او را کام نیست

گر برآید ننگ بدنامى زخلق***نیکنام آن کس که او را نام نیست

طى نشد این راه وافتادم زپا***وین عجب کافزون تر از یک گام نیست

محتسب گو هر چه خواهى سنگ زن***بزم ما خونین دلان را جام نیست

مرد اگر آن است کآرامیش هست***عاشقان را پس چرا آرام نیست

گر بیاشامند خون او رواست***هر که در عشق تو خون آشام نیست

بوسه بیش از لبت مجمر نخواست***این طلب شایسته دشنام نیست

المراجع  :

الذریعه ج9 قسم3 ص966  ، گنج سخن (فارسی) ص729 ـ 732  ، فرهنگ معین (فارسی) 6/1905  ، مشاهیر جهان (فارسی) ص317  ، ریحانة الأدب (فارسی) 5/202 و203  ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسی) ص499  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 43/469 و470  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص512  ، مجمع الفصحا (فارسی) ج 2 قسم 2 ص971 ـ 986  ، تذکرة ریاض العارفین (فارسی) ص305 ـ 309  .