خیالی

هو خیالی البخاری  ، وقیل الهروی  .من شعراء ایران فی القرن التاسع الهجری  .ولد فی هراة ونشأ فی بخارى  ، وتتلمذ على الخواجه عصمة الله البخاری.له (دیوان شعر)  ، وله حاشیة على کتاب تجرید الکلام.توفی حدود سنة 850 هـ  .

من شعره  :

اى تیر غمت را دل عشاق نشانه***خلقى بتو مشغول وتو غایب زمیانه

حاجى به ره کعبه ومن طالب دیدار***او خانه همى جوید ومن صاحب خانه

گه معتکف دیرم وگه ساکن مسجد***یعنى که ترا میطلبم خانه به خانه

چون در همه جا عکس رخ یار توان دید***دیوانه نیم من که روم خانه به خانه

هر کس به زبانى صفت عشق تو گوید***عاشق به سرود غم ومطرب به ترانه

مقصود من از کعبه وبتخانه توئى تو***مقصود توئى کعبه وبتخانه بهانه

تقصیر خیالى به امید کرم تست***یعنى که گنه را به از این نیست بهانه

المراجع  :

الذریعة ج9 قسم1 ص309  . ریحانه الأدب (فارسی) ج2 ص198  ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسی) ص195  ، روز روشن (فارسی) ص251  ، حبیب السیر (فارسی) ج4 ص38  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) ج21 ص977  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص199  ، تذکرة ریاض العارفین (فارسی) ص73  .