هو رحم علی خان بن بهره مند خان بن بردل خان الفرخ آبادی ، الهندی ، المشتهر فی شعره بایمان .من علماء وشعراء الهند ، وکان یسکن مدینة فرخ آباد .له (دیوان شعر) ، وتذکرة شعراء سماه (منتخب اللطائف) .توفی 1226 هـ .
من شعره :
در دست زلف یار فتاده است کار ما***جز اضطراب نیست دگر اختیار ما
تاثیر بخت تیره پس از مرگ هم نرفت***جز دود نیست شعله شمع مزار ما
المراجع :
الذریعة ج9 قسم1 ص115 . هدیة العارفین ج1 ص366 . ریحانة الأدب (فارسی) ج1 ص211 وص212 . فرهنگ سخنوران (فارسی) ص72 .