ندیم

هو زکی المشهدی  ، الاصفهانی  ، النجفی  ، المشتهر فی شعره بندیم  .من شعراء ایران المعروفین  .أصله من مشهد الامام الرضا (علیه السلام) بخراسان  ، نشأ باصفهان  .عاصر حکومة السلطان حسین الصفوی وحظی لدیه  ، ومن بعده تقرب من السلطان نادر شاه الأفشار  .

له (دیوان شعر)  ، وله (در نجف)  ، وله منظومة (تسبیح کربلا)  .

توفی فی النجف الأشرف 1152 هـ  ، وقیل 1163 هـ  ، قیل 1158 هـ  .

من شعره  :

هر قاصدى که برد به جانان پیام ما***اول زننگ کرد فراموش نام ما

کسى بحال کس از بیکسى نمى سوزد***به مدعاى دل روزگار مى سوزم

رقیب از وصل مى بالد ندیم از هجر مى نالد***یکى را گل یکى را خوار در پیراهن است امشب

در بر عرب واله مجنون***دیوانه بیستون به شیرین مفتون

دست تو ندیم وخاک درگاه نجف***کل حزب بما لدیهم فرحون

المراجع  :

الذریعة ج9 قسم4 ص1180  . ریحانة الأدب (فارسی) ج6 ص160  . فرهنگ سخنوران (فارسی) ص598  . لغت نامه دهخدا (فارسی) ج47 ص415  .