هو سلطان قلی بیگ الترشیزی ، الجغتائی ، الترکی ، المشتهر فی شعره بآهی ، وکان من قبل مشتهرا بنرگسی .أمیر جغتائی ، کان شاعراً ، ومن مداحی وندماء غریب میرزا ابن السلطان حسین بایقرا .توفی بتبریز سنة 927 هـ .
له (دیوان شعر) ، ومن شعره :
دو چشم فرش آن منزل که سازى جلوه گاه آنجا***بهر جاپانهى خواهم که باشم خاک راه آنجا
چه خوش بز مى است رنگین محفل جانان چه سوداما***که نتوان شد سفید از شومى بخت سیاه آنجا
المراجع :
الذریعة ج 9 قسم 1 ص13 ، ریحانة الأدب (فارسی) 1/65 و66 ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 2/227 .