هو شاه حسین المعمار ، الاصفهانی ، المشتهر فی شعره بساقی .شاعر ایرانی ، له (دیوان شعر) .کان فی أول أمره معماراً فی دولة الشاه اسماعیل الصفوی ، ثم ترَّقى إلى منصب الداروغة فی اصفهان ، ثم عینه الشاه إسماعیل وزیراً لدولته .
قتل بالقرب من دامغان سنة 941 هـ .
من شعره :
أز ما وتویک کدام ناچار***بى مهر ومغا است یا تو یامن
وله أیضاً :
شام غم غیر سگ کویش که با من یار بود***هر که را دیدم زیاران برسر آزاد بود
المراجع :
الذریعة ج 9 قسم 2 ص416 ، روز روشن (فارسی) ص342 ، ریحانة الأدب (فارسی) 2/412 و413 ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 30/159 ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص254 .