فیاض

هو عبد الرزاق علی بن الحسین الجیلانی  ، اللاهیجی  ، القمی  ، المشتهر فی شعره بفیاض  .من کتاب وشعراء ایران فی القرن الحادی عشر الهجری  ، کان ملماً بالحکمة والکلام والمنطق والأدب والشعر  .أصله من لاهیجان  ، سکن مدة فی قم فاشتهر بها  .

تتلمذ على الملا صدرا الشیرازی واختص به  .

له (دیوان شعر)  ، و(شوارق)  ، و(سرمایه ایمان)  ، و(گوهر مراد)  ، و(حدوث عالم) وغیرها  .

توفی فی قم سنة 1051 هـ  ، وقیل سنة 1072 هـ  .

من شعره  :

من کجا و دست گلجیدن کجا أى باغبان***ناله بلبل مرا اینجا بزور آورده است

وله أیضاً  :

علی رضا قدر پیغمبر شناسد***که هر کس خویش را بهتر شناسد

وله أیضاً  :

کتابت کى تواند داد داد بى قرار انرا***سحاب خشک حسرت میدهد مشتاق یارا نرا

نمک دار دکه بعد از انتظار غم زدل بردن***جراحت نازه سازد نامه او دل فکار نرا

وله أیضاً  :

جنون تکلیف کوه ودشت وصحرا میکندمارا***اگرتن در دهیم آخر که پیدا میکند مارا

محبت شمع فانوس است کى پوشیده میماند***غم او عاقبت در پرده رسوا میکند مارا

المراجع  :

الذریعة ج 4 ص190 و6/61 و66 وص111 وج 3 قسم 3 ص852 و853 و12/172 و13/161 و196 و270 و14/238 و18/250 و19/201  ، أعیان الشیعة 7/470 و471  ، ریاض العلماء 3/114 و115  ، روضات الجنات 4/196 ـ 198  ، هدیة العارفین 1/567  ، الأعلام 3/352  ، معجم المؤلفین 5/218  ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسی) ص449 و450  ، ریحانة الأدب (فارسی) 4/361 ـ 363  ، هدیة الأحباب (فارسی) ص213  ، فوائد الرضویة (فارسی) ص229  ، تذکرة نصرآبادی (فارسی) ص156  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 37/350  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص457  ، فرهنگ معین (فارسی) ج6/1390 وص1391  ، مجمع الفصحا (فارسی) ج2 قسم 1 ص51  ، تذکرة ریاض العارفین (فارسی) ص227  ، طبقات أعلام الشیعة ج 5 (القرن الحادی عشر) ص319  ، کشف الحجب والأستار ص173 و308 و309 و327 و477  ، ایضاح المکنون 2/59  .