هو السید عبد الصمد الأکبرآبادی ، الهندی ، المشتهر فی شعره بسخن . من سادات اکبرآباد الهند ، وکان أدیباً شاعراً .تلمذ علی عبد القادر بیدل ، وتخرج علیه سراج الدین آرزو .توفی بأحمد آبادگجرات فی الهند سنة 1141 هـ .
له (دیوان شعر) ، ومن شعره :
خوش آن روزى که برپاى توسرگرم نیاز افتم***دم بر خاستن چندان روم أز خود که باز افتم
المراجع :
الذریعة ج 9 قسم 2 ص434 ، ریحانة الأدب (فارسی) 2/450 ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص262 و263 .