عشق

هو السید عبدالله بن محمد شفیع المستوفی  ، القزوینی  ، وقیل الاصفهانی  ، المشتهر فی شعره بعشق  .من شعراء ایران فی القرن الحادی عشر الهجری  .کان على قید الحیاة سنة 1064 هـ  .

له (دیوان شعر)  ، ومن شعره  :

شد زکیفیت هواى بهار***ساغر زرنشان گل سرشار

بید مجنون شکوفه بادام***آرد أز شوق جشم لیلى بار

میر سد آفتاب من زشکار***رم آهوش جلو هاى غبار

پرزخون گشته بهله زردوز***پنجه آفتاب بسته نگار

پر طاووس چون بفرق زند***میکند صد هزار رنگ شکار

المراجع  :

الذریعة ج 9 قسم 3 ص722  ، روز روشن (فارسی) ص547  ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسى) ص393  ، تذکره نصرآبادى (فارسی) ص98  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص393  .