گریه کن ای مدینه، ماتم سرای صادق<br /> ای کربلای صادق، شده عزای صادق<br /> گریه کن ای مدینه، دوباره دل حزینه<br /> دوباره قصه ی تو، آتیش زده به سینه<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

می کشد پابرهنه آقا را <br /> آن سواری که در برابر اوست<br /> بارها گرچه بر زمین افتاد<br /> این زمین خوردن ارث مادر اوست<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

ما شیعه ی حلاوت یک قال صادقیم<br /> نَقل حدیث اوست که نُقل منابر است<br /> شیخ الائمه، عالم آل محمد اوست<br /> یعنی یمی که یک نم از آن، علم جابر است<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

مرا شب در میان کوچه بردند و دلم سوزد<br /> که زینب را به روز روشن از بازار می بردند<br /> کسی در کوچه بر افتادنم اصلا نمی خندید<br /> ولیکن عمه را با خنده ی انظار می بردند<br /> دویدن سخت باشد بهر...

کسی بر من دلش جز آتش خانه نمی سوزد<br /> مرا در پیش چشم کودکانم زار می بردند<br /> به ضرب تازیانه بین ره بر من جسارت شد<br /> حرامیها مرا در مجلس اغیار می بردند<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت...

ببین مادر که یاست را به سوی خار می بردند<br /> مرا با این کهولت از پی آزار می بردند<br /> شبانه، پا برهنه، بی عمامه، در پی مرکب<br /> مرا با دست بسته با دلی خونبار می بردند<br /> شهادت امام صادق علیه...

تشیّع از قیامم نام گیرد<br /> دل شیعه ز من آرام گیرد<br /> به راه دین شدم راضی بر این امر<br /> که زهرِ دشمن از من کام گیرد<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

حریمِ اشکِ کاظم هر  دو عین است<br /> به کارِ غسلِ شمس العالمین است<br /> کفن‌ها بر بدن پیچید و فرمود:<br /> خدایا بی کفن جدّم حسین است<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

امان از دشمنانِ کینه توزم<br /> چه آوردند بر این حال و روزم<br /> عطش آتش زده لب های خشکم<br /> به یاد جدّ عطشان بسوزم<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

عدو هر دم مرا آزار می داد<br /> به جور و کینه استمرار می داد<br /> زد آتش خانه ام، با قصدِ طعنه<br /> نشانِ من در و دیوار می داد<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد