با سلام خدمت شما خواهر گرامی دوست عزیز؛ دلتنگی شما در سال های اولیه ازدواج با توجه به دوری از خانواده امری طبیعی بوده و در گذر زمان و با تولد فرزند و سرگرم شدن به نگهداری از فرزند از این دلتگی کاسته می گردد. به شما دوست عزیز توصیه می شود که به زمان فرصت لازم را داده و زمان این دلتنگی را با صبوری و سعه صدر پشت سر بگذارید. توصیه به شما خواهر گرامی با توجه به اینکه در سال های اول ازدواج خود بسر می برید و همراهی شما با همسر عزیزتان نقش تعیین کننده ای در ریشه گرفتن عواطف و علایق شما نسبت به یکدیگر دارد، ماندن در کنار ایشان و امتناع از مراجعت نزد خانواده محترمتان می باشد. ضمن اینکه همسر شما با برطرف کردن نیازهای روحی و روانی شما در دوران بارداری نقش مهمی در داشتن یک بارداری و زایمان موفق خواهد داشت. بنابراین به شما دوست گرامی توصیه می شود با پرکردن اوقات خود با انجام برنامه های هنری و تفریحی از شدت دلتنگی خود کاسته و با همراهی در کنار همسر خود در زمان اکنون که از تعیین کننده ترین سال های عاطفی و احساسی زندگی مشترک شما می باشد از سختی این دوران کاسته و به شیرینی دوران اولیه ازدواج خود اضافه نمایید. همچنین ملاقات با خانواده را نیز در زمان هایی که همسر شما فرصت این همراهی را یافته به همراه ایشان انجام داده و با دعوت از خانواده خود نیز زمینه دیدار و رفع این دلتنگی را فراهم سازید. توجه داشته باشید که همسر عزیز شما به امید داشتن یک زندگی مشترک زناشویی مملو از عشق و صفا اقدام به ازدواج نموده و شما دوست عزیز وظیفه فراهم ساختن فضای دوستی و عشق و صمیمیت را برای همسر خود دارا می باشید بنابراین با ایجاد فضاهای ملال انگیز و ناراحت کننده همسر خود را دچار ناراحتی و دلسردی نسبت به زندگی مشترک نساخته و سعی نمایید آفریننده یک زندگی سرشار از صفا و عشق و دوستی در زندگی مشترک خود باشید. اینگونه با رفتار خود سختی های زندگی را بر خود و همسرتان آسان گردانیده و بر لطف و صفای زندگی جدید خود می افزایید. با آرزوی موفقیت و شادکامی