سلام و درود بر شما همراه گرامی سایت راسخون.
فرهنگ خانواده همسر و شاید کم سن بودن شما در زمان ازدواج در کنار وابستگی مادر شوهرتان، سبب شده تقاضای استقلال شما یک امر قبیح ارزیابی شود. استقلال نیاز طبیعی شماست اما وقتی همسرتان در این باره همانند شما استقامت نداشته باشد، به خواسته تان نخواهید رسید. یا باید یک تنه مقاومت کنید و یا اینکه کوتاه بیایید و در کنار مادر شوهرتان زندگی را ادامه دهید و راه سازگاری پیش بگیرید. اگر همسرتان قلبا این استقلال را طلب میکند، با او صحبت کنید تا صبورتر شود و با همراهی و مدارا با مادرش او را راضی به این وضعیت نماید. با او صحبت کند که او را تنها نخواهد گذاشت و اطمینان دهد که او را همانند گذشته دوست دارد. از مزایای این استقلال و نیازی که برای رشد به ان دارد صحبت کند و مادرش را راضی کند که با توجه به محبتی که به او دارد، به این امر رضایت دهد. هر جدایی در ابتدا تلخ و غیر قابل قبول است، اگر بتوانید صبور باشید به مرور هر دو طرف به شرایط جدید عادت خواهید کرد و تنش ها کمتر میشود. البته شاید لازم باشد برخی غر زدن ها را نیز تحمل کنید به هر حال هر انتخابی تبعاتی دارد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.