سلام همراه گرامی
والد ارجمند درست است که دروغگویی جز رذایل و اعمال زشت محسوب میشود ولی دروغ گویی کودکان را نباید با دروغگویی بزرگسالان مقایسه کرد. شیوه نگاه هر کودکی به مسائل، با نحوه نگاه ما بزرگسالان متفاوت است. یک‌ کودک به طبع شرایط و روحیات حاکم بر دوره رشدی اش، بسیاری از چیزهایی که می گوید را غیر واقعی نمیبیند. حتی میتوان‌ گفت که یک‌ کودک انچه را دوست دارد بیازماید را بیان میکند. بعبارتی میتوان دلایل دروغگویی یک‌ کودک را اینگونه عنوان کرد:
- نیازمندی به توجه‌ والدین
- عدم تمرکز در موضوع
- ناتوانی در تشخیص واقعیت و خیال خود
- یادگیری اجتماعی و الگو پذیری از والدین یا اطرافیان
- کنترل شدید و نظارت بیش از حد والدین و اجبار به بیان جزییات و یا سخت گیری والدین در اطاعت و ترس از تنبیه والدین
- داشتن دوست خیالی و مشغول شدن در دنیای خیالی مطلوب خود
پس پیشنهاد میکنم‌ بیهوده خود را نگران‌ نکنید و با بررسی و یافتن علت اصلی متناسب با ان عمل نمایید. از تنبیه و توبیخ فرزند بخاطر دروغ هایش اجتناب کرده و تا حد امکان انها را نادیده بگیرید. در عوض خودتان تلاش ویژه برای راستگویی داشته باشید.
موفق باشید.