باسلام. در مورد نوع واکنشتان نسبت به رفتار نامناسب آن ها، بدترین انتخاب در چنین شرایطی مقابله به مثل است. در واقع بدی را با بدی جواب دادن به منزله ی ابتلای ما به بدی دیگران است. غرور و تکبر و تحقیر کردن دیگران، یک آفت شخصیتی و روانشناختی است ، اگر شما هم بخواهید برای مقابله با این رفتار بد آن ها همین الگو را در پیش بگیرید شما هم به این آفت، دچار خواهید شد و مطمئناً آسایش زندگیتان بیش از این برهم خواهد خورد. بهترین نوع واکنش شما در مقابل چنین رفتارهایی، عدم پاسخگویی و مقابله به مثل است. در واقع شما بهتر است به این نکته بینش داشته باشید که علت رفتار نامناسب آن ها وجود مشکلی در شما و رفتارتان نیست بلکه معمولاً این چنین رفتارهای ناشایستی به دلیل بعضی از ضعف های تربیتی، شخصیتی و فرهنگی ممکن است بوجود بیاید. یعنی شما حتی اگر فردی دارای کمالات و فضایل بسیار عالی هم باشید باز هم افرادی پیدا می شوند که بخواهند شما را تحقیر کنند و با شما متکبرانه برخورد نمایند. اگر شما این موضوع را در نظر داشته باشید که علت رفتار بد آن به خودشان بازمی گردد و نه به نقص و ضعفی در شما خیلی راحت می توانید از کنار چنین رفتارهایی رد شوید و اصلاً به هم نریزید. بنابراین سعی کنید عزت نفس و اعتماد به نفستان را مشروط به پذیرش و تایید شدن از جانب چنین افرادی نکنید و خودتان را مجبور به جلب نظر مثبت یا واکنش مثبت چنین افرادی ندانید. به بیان ساده تر در چنین موقعیت هایی به خودتان بگویید که "من نیازی به تایید توانمندیهایم از جانب آن ها ندارم. همینکه رابطه ی خوبی با همسرم دارم و همسرم مرا تایید می کند کافی است. همینکه خودم می دانم که چه کسی هستم و چه توانمندی هایی دارم کافی است" با چنین نگرشی، زندگی خیلی آرام تر و آسوده تری را تجربه خواهید کرد. در مورد اختلال در جمله بندی هایتان هم تا حدودی خودتان به درستی متوجه ماهیت این مشکل شده اید. درواقع آنچه که باعث می شود تمرکز شما برای جمله بندی مناسب به هم بخورد، استرس و ناراحتی هیجانی شما در چنین موقعیت هایی است. معمولاً هر انسانی هنگامی که آرامش خود را از دست می دهد نمی تواند خیلی خوب صحبت کند. اگر تعارضات و مسائلی را که در بالا مطرح کردم برای خودتان حل کنید در چنین موقعیت هایی آرامش بیشتری را تجربه خواهید کرد و این آرامش، منجر به بهبود نحوه ی صحبت کردن شما خواهد شد.