م

سلام.موضوع: کمروییبنده حرف "س" را "خ" و سه حرف...

سلام. موضوع: کمرویی بنده حرف "س" را "خ" و سه حرف "ز ظ ر" رو هم "غ " تلفظ میکنم. مثلا بجای سیب میگم خیب، و یا بجای ظهر میگم غهر یا پیتزا رو میگم پیتغا. اگر بخوام بگم عصر، که اوضاع خیلی خرابه و میگم عخغ. الان هم لیسانس و 32 ساله ام. البته نسبت به هفت هشت سالگی ام بسیار بهتر شده حرف زدنم. ولی باز اثراتش هنوز هم هست و مردم متوجه میشن. لذا خیلی کمرو هستم ولی تصمیم قطعی دارم که حلش کنم. چیکار کنم که بتونم در جمع راحت حرف بزنم و یا به کجا مراجعه کنم. میخوام در صورت رفع مشکل، تا دکترا بخونم و استاد بشم.
Friday, August 30, 2013
الوقت المقدر للدراسة:
موارد بیشتر برای شما

م

سلام.موضوع: کمروییبنده حرف "س" را "خ" و سه حرف...

م ( تحصیلات : لیسانس ، 32 ساله )

سلام.
موضوع: کمرویی
بنده حرف "س" را "خ" و سه حرف "ز ظ ر" رو هم "غ " تلفظ میکنم. مثلا بجای سیب میگم خیب، و یا بجای ظهر میگم غهر یا پیتزا رو میگم پیتغا. اگر بخوام بگم عصر، که اوضاع خیلی خرابه و میگم عخغ.

الان هم لیسانس و 32 ساله ام. البته نسبت به هفت هشت سالگی ام بسیار بهتر شده حرف زدنم. ولی باز اثراتش هنوز هم هست و مردم متوجه میشن. لذا خیلی کمرو هستم ولی تصمیم قطعی دارم که حلش کنم. چیکار کنم که بتونم در جمع راحت حرف بزنم و یا به کجا مراجعه کنم.
میخوام در صورت رفع مشکل، تا دکترا بخونم و استاد بشم.


مشاور: سیدحبیب اله حمدی

باسلام. حل این قبیل مشکلات گفتاری، مربوط به حیطه ی کارشناسان گفتاردرمانی است. من از مراکز گفتاردرمانی شهر شیراز اطلاع ندارم ولی مطمئا در شهر بزرگی همچون شیراز هم مراکز ارائه دهنده ی خدمات گفتار درمانی نیز موجود هستند. برای اطلاع از مراکز معتبر گفتار درمانی در شهرتان می توانید به اساتید یا دانشجویان بومی رشته ی روانشناسی دانشگاه شیراز مراجعه نمایید. اما به طور کلی این موضوع را در نظر داشته باشید که مشکل کلامی شما یک مسئله است و کمرویی شما یک مسئله ی دیگر. البته کاملا طبیعی است که فردی دارای مشکل شما نگرانی هایی از قضاوت های دیگران داشته باشد اما این به این معنی نیست که مسئله ی کمرویی، جزئی تفکیک ناپذیر از مشکل کلامی شما است. همچنین این به این معنی نیست که پیشرفت علمی و اجتماعی شما صرفا در گروی حل مشکل کلامی شما است. من افرادی را می شناسم که با معلولیت های بسیار جدی تر به بالاترین مدارج علمی دست یافتند و هیچگاه معلولیت خود را به عنوان مانعی برای پیشرفت ندیدند. شاید شما هم چنین افرادی را سراغ داشته باشید. تازه مشکل شما را نمی توان به عنوان یک معلولیت هم مطرح کرد زیرا احتمال دارد که با کمک متخصصین گفتاردرمانی این مسئله به شکل قابل قبولی حل شود. اما پیش از حل این مسئله بهتر است که ابتدا مسئله ی احساس حقارت و کمرویی خودتان را حل کنید. کلید حل این مسئله در این است که خودتان خودتان را علی رغم این مشکل بپذیرید. کمرویی و احساس حقارتی که شما به خاطر این مشکل احساس می کنید، به سبب نگاه منفی دیگران نیست بلکه در اصل به خاطر نگاه منفی خودتان به خودتان است. اگر شما خودتان را علی رغم این مشکل بپذیرید و شخصیت خودتان را علی رغم این مشکل، ارزشمند بدانید، حتی اگر با تمسخر دیگران هم روبه رو شوید، احساس حقارت نخواهید کرد. چون احساس عزت نفس و ارزشمندی شخصی، یک احساس درونی است و حالت سالم این احساس، این است که وابسته به تایید و پذیرش بیرونی از جانب دیگران نباشد. حتی خیلی از افرادی که هیچ نقص ظاهری ندارند، ممکن است به هزاران دلیل، مورد تمسخر بعضی از افراد دیگر قرار بگیرند. اگر قرار باشد که عزت نفس و احساس ارزشمندی شخصیت خودمان را به تمسخر یا عدم تمسخر بعضی از افراد، مشروط کنیم هیچگاه احساس عزت نفس پایداری را تجربه نخواهیم کرد. بنابراین ارزشمندی شخصیتی خودتان را فقط از درون خودتان بگیرید و پیشرفتتان را در زمینه های مختلف به خاطر نظر منفی بعضی از افراد، مسدود نکنید زیرا شما هرچقدر هم که انسان کاملی باشید بازهم نمی توانید نظر مثبت همه ی انسان های دور و برتان را جلب کنید. نمونه ی بارز این صحبت من پیامبر اسلام (ص) هستند که علی رغم اینکه بهترین خلق خدا بودند، بارها و بارها مورد تمسخر و آزار و اذیت قرار گرفتند ولی ایشان هیچگاه هدفشان را به خاطر نظر منفی و عدم تایید اطرافیان ترک نکردند.



ارسل تعليقاتك
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.