باسلام. فن بیان و قدرت خوب صحبت کردن یا خوب بحث کردن، صرفاً در مطالعه ی زیاد خلاصه نمی شود. عوامل زیادی می توانند در این مهارت ها نقش داشته باشند. مثلاً یکی از مهمترین این عوامل می تواند استرس باشد. استرس یا به طور کلی حالات هیجانی منفی شدید می توانند جلوی بروز مهارت های کلامی را بگیرند. یک مکالمه ی خوب و پخته نیازمند آرامش هیجانی مطلوب است و لذا به هردلیلی که این آرامش به هم بخورد، شما نمی توانید دیگر به خوبی به مطالبی که در ذهن دارید دست پیدا کنید و یا اینکه نمی توانید به طور قوی و پخته ای به استدلال بپردازید. به عبارت دیگر استرس یا ناراحتی های هیجانی مانع استفاده ی شما از اطلاعات و مهارت هایتان می شود. به غیر از استرس، یکی از ناراحتی هیجانی که می تواند در این میان نقش بازی کند، احساس عصبانیت یا تحقیر شدن است. در واقع این احساس وقتی بوجود می آید که ما با این نگرش وارد گفتگو با دیگران می شویم که حتماً طرف مقابل را در بحث مغلوب کنیم و کاری کنیم که طرف مقابلمان کم بیاورد. به همین دلیل هنگامی که طرف مقابل، موضع ما را نمی پذیرد یا با استدلال قوی آن را زیر سوال می برد احساس عصبانیت و یا حتی حقارت به ما دست می دهد. چون فضای گفتگو را به عنوان فضایی برای انتقال اطلاعات در نظر نمی گیریم بلکه آن را به عنوان یک رینگ مبارزه تلقی می کنیم. این حالت برای دوره ی نوجوانی طبیعی است. بسیاری از نوجوانان واقعاً با هدف افزایش و انتقال اطلاعات وارد بحث های عمیق و جدی (مثل بحث های اعتقادی، سیاسی و ...) نمی شوند بلکه با هدف احساس شایستگی ناشی از پیروزی در بحث و محک زدن قدرت جدل و استدلال خود وارد بحث می گردند. شما هم در مرز جدایی از سنین نوجوانی و ورود به سنین بزرگسالی هستید و طبیعی است که هنوز هم به گفتگوهای دونفره چنین دیدی داشته باشید یا باکسانی در ارتباط باشید که چنین دیدی به گفتگوها دارند. ولی اگر سعی کنید این نگرش را به تدریج از بین ببرید و صرفاً با هدف دریافت یا انتقال اطلاعات وارد یک گفتگو شوید، هم استرس و هم سایر هیجانات منفیتان در حین گفتگو کاهش می یابد و در نتیجه با پختگی و انسجام بیشتری می توانید گفتگو کنید.