باسلام. این سوال مشترک بسیاری از مراجعین مرد نوجوان و جوان مراجعه کننده به بخش سوالات روانشناسی سایت است. من معمولاً چند نکته را که در قالب یک مشاوره ی اینترنتی قابل مطرح شدن باشد را به این عزیزان مطرح می کنم که دنبال کردن آن ها مطمئناً می تواند در ترک این عادت کمک کننده باشد. برای شما هم مجدداً به بیان همان نکات می پردازم: سخت ترین بخش خودارضایی برای ترک کردن، جنبه ی جسمی آن نیست، بلکه جنبه ی روانشناختی آن است. این موضوع در مورد اعتیاد به بعضی از مواد مخدر نیز مطرح می شود. اعتیاد روانی، بسیار خطرناک تر از اعتیاد جسمی است. در واقع آنچه که منجر به تمایل شما برای خودارضایی می شود، این نیست که بدن شما نیاز به خودارضایی دارد بلکه شما به لحاظ روانشناختی، خودتان را نیازمند تجربه ی برانگیختگی ناشی از خودارضایی می بینید. از لحاظ مبانی علمی، تمایل جنسی بر خلاف سایر غرایز اساسی انسان، مثل تشنگی و گرسنگی، یک تمایل حیاتی به شمار نمی آید. یعنی اگر ارضا نشود، حیات و بقای نظام زیستی انسان به خطر نمی افتد. ولی به میزانی که این تمایل، شدت یابد، ارضا نشدن آن با احساس ناکامی روانشناختی شدیدتری همراه خواهد بود. آنچه که شدت تمایل جنسی را مشخص می کند، صرفاً امور جسمی و زیستی مثل خصوصیات بدنی، اضافه وزن، تغذیه و ... نیست بلکه آنچه که بیش از همه ی اینها در تعیین سطح تمایل جنسی شما نقش دارد، محرک های برانگیزاننده ی جنسی است. این محرک ها هم می توانند بیرونی باشند مانند فیلم ها و عکس های تحریک کننده و هم می توانند درونی باشند مانند تصویرسازی ها و تجسم های ذهنی تحریک کننده یا به عبارت ساده تر، همان خیال پردازی های با محتوای جنسی. به میزانی که شما خود را در معرض این محرک های درونی و بیرونی قرار دهید، تمایل جنسی شما افزایش خواهد یافت و به میزانی که تمایل جنسی شما افزایش یابد، وسوسه های شما برای اقدام به خودارضایی، شدیدتر خواهد شد و به میزانی که این وسوسه ها شدیدتر شوند، مقاومت در مقابل آن ها سخت تر خواهد شد و در نهایت اراده ی شما در هم خواهد شکست و به این عادت مخرب، ادامه خواهید داد. بنابراین قبل از هرچیز، این موضوع در مورد شما اولویت دارد که راه این محرک های بیرونی و درونی را تاحد ممکن به روی خودتان ببندید. درست است که بعضی از موارد را نمی شود کنترل کرد، مانند مواجهه با بعضی از خانم های بدحجاب در محیط های عمومی ولی بسیاری از محرک های جنسی، کاملاً تحت کنترل خودتان هستند مانند دیدن فیلم های خاص، سایت های خاص، برنامه های ماهواره و ... . کنترل این محرک های بیرونی، بسیار راحت تر از کنترل محرک های درونی است. اما این به معنی آن نیست که شما هیچ راه کنترلی برای جلوگیری از محرک های درونی ندارید. اولاً باید این نکته را در نظر داشته باشید که به طور کلی، ورود افکار و تصاویر مزاحم به ذهن ما، چیزی نیست که تحت کنترل خودمان باشد. در واقع افکار و تصاویر مزاحم به ذهن شما وارد می شوند بدون اینکه بتوانید جلوی ورود آن ها را بگیرید ولی عدم کنترل شما فقط مربوط به «ورود» این افکار است و نه نسبت به «تداوم» آن ها. در واقع شما می توانید با کمی تمرین، جلوی ادامه یافتن این افکار در ذهنتان را بگیرید. آنچه که منجر به تقویت وسوسه ها در شما می شود نیز صِرف ورود این افکار به ذهن شما نیست بلکه تداوم آنها است که باعث برانگیختگی جنسی شما می شود. بنابراین هرگاه که این افکار به ذهنتان آمد، بلافاصله به هرشکلی که شده سعی کنید تداوم آن ها را مختل کنید. راه های بسیار مختلفی برای اینکار وجود دارد. مثلاً یک راه حل این است که به حواس پنجگانه ی خود، تمرکز کنید، مثلاً به بویی که در حال استشمام آن هستید؛ به صداهایی که در حال حاضر در محیطتان می شنوید؛ به آنچه که می بینید (مثلاً یک سیب، یک میز، رنگ آن، اندازه ی آن و ...) و ... . این تمرکز بر حواس پنجگانه، جریان تداوم افکار مزاحم را قطع می کند و از افزایش برانگیختگی شما جلوگیری می کند. یک راه دیگر، تجسم مناظری لذت بخش با محتوای غیرجنسی است؛ مثلاً یک منظره از طبیعت و ... .همچنین راه های دیگری هم وجود دارد مانند گوش دادن به یک موسیقی (بدون محتوای جنسی)، تلفن کردن یا پیامک دادن به یک دوست، سرگرم یک بازی رایانه ای شدن (بدون محتوای جنسی) و ... . اینها همه به کنترل وسوسه های شما کمک می کند و شانس طولانی تر شدن دوره های پاک بودن شما را افزایش می دهد. اما در نهایت تأکید اساسی دارم که احتمال رسیدن به درمان پایدار و اساسی خودارضایی هنگامی زیاد خواهد بود که تحت نظر یک روانشناس مجرب در این زمینه قرار بگیرید. لازم به ذکر است که تمام روانشناسان، در حیطه ی مسائل جنسی و درمان آن ها دارای تخصص و تجربه ی کافی نیستند، بنابراین بهتر است به روانشناسی مراجعه کنید که در حیطه ی درمان مسائل جنسی، دارای تخصص و مهارت لازم باشد.