باسلام. مسائلی که در مورد خواهرزاده تان مطرح کردید، مسائلی هستند که همگی در این دوره ی سنی حساس، قابل انتظار هستند. در سنین نوجوانی، همه ی ساختارهای فکری و عاطفی افراد، پس از یکدوره ی آشفتگی محض، دوباره سازمان دهی شده و از نو ساخته می شوند. یکی از مهمترین تغییرات در ساختارهای فکری نوجوانان، استقلال طلبی آن ها است. در این سنین، نیاز به آزادی و استقلال، به طور جدی در نوجوانان بوجود می آید و مبنایی برای استقلال دوران بزرگسالی خواهد شد. مخصوصاً در ابتدای شکل گیری این نیاز، فرد نوجوان، تعصب خاصی نسبت به آن دارد و نسبت به هرعاملی که تهدیدی علیه این نیاز محسوب شود، جبهه گیری خواهد کرد. لذا برخلاف دوران کودکی که با کنترل مستقیم و پند و اندرز و نصیحت و یا حتی توبیخ و سرزنش و ... می شد کودک را به کاری واداشت یا از کاری منع کرد، در دوره ی نوجوانی و بعد از آن، این شیوه ها همگی بی تأثیر خواهند بود و حتی ممکن است تأثیر معکوس گذاشته و منجر به لجبازی نوجوان و پافشاری بیش از حد و غیرمنطقی بر موضع فعلی شان گردد. از سوی دیگر باید توجه داشته باشید که به لحاظ عاطفی، نوجوانان در این سنین، به اوج شدت تجربه ی عواطف مثبت و منفی دست می یابند. به همین دلیل رفتارهایی مثل پرخاشگری های افسار گسیخته و عشق های آتشین بی مبنا و غیرمنطقی در این سنین بسیار به چشم می خورند. البته درست است که این موارد برای خیلی از نوجوانان پیش نمی آید ولی برای آن دسته از نوجوانانی که دربستر این آسیب ها قرار بگیرند، احتمال وقوع آن ها بسیار خواهد بود. بنابراین جمع بندی وضعیت حال حاضر خواهرزاده ی شما با توجه به مطالبی که بیان کردم، بدین صورت است که ایشان به مقتضای نیاز عاطفی دوره ی سنی خود، درگیر یک رابطه ی عاطفی غیرمنطقی و مخرب شده است و به سبب ویژگی های تفکری خاص این دوره، از رفتار خود به عنوان یک انتخاب شخصی، به شدت دفاع می کند. در چنین شرایطی باید در نظر داشته باشید که اولاً دست کشیدن یکباره از این رابطه برای وی بسیار دشوار است چون عواطفی که تجربه می کند بسیار شدید و داغ هستند. ثانیاً دقت داشته باشید که شما با مخالفت مستقیم با انتخاب او مطمئناً به هیچ جایی نمی رسید چون با این کار فقط باعث خواهید شد که او بیشتر بر انتخاب خود پافشاری کند (زیرا با این کار از نیاز به استقلال خود دفاع کرده است). بنابراین شاید بهترین تاکتیکی که شما می توانید به عهده بگیرید این باشد که اولاً به اشکال ظریف و غیرمستقیم به او نشان دهید که عواطف او و احساسات داغ و خوشایندی را که در این رابطه تجربه می کند را درک می کنید. ثانیاً به هیچ وجه مستقیماً انتخاب او را زیرسوال نبرید و به نقد نکشید ولی سعی کنید به شکلی غیرمستقیم و ماهرانه او را گاه و بی گاه به پیامدهای انتخابش آگاه سازید. مثلاً از برنامه های آینده شان بپرسید. از این که اگر مثلاً ازدواج کردند در فلان مرحله ی زندگی مشترک چه شرایطی خواهند داشت و ... . ذهن نوجوان، بسیار آرمان گرا است و نسبت به آینده، تصاویر کلی و مبهم و در عین حال ایده آل می پروراند. بنابراین باید به اشکال ظریفی به نوجوان کمک شود تا این تصاویر را واضح کرده و به جنبه های ناکارآمد انتخاب خود، خودش پی ببرد.