قرآن در کنار هر مرد بزرگ و قدّیسى از یک زن بزرگ و قدیسه یاد مىکند. از همسران آدم و ابراهیم و از مادران موسى و عیسى در نهایت تجلیل یاد کرده است. اگر همسران نوح و لوط را به عنوان زنانى ناشایسته براى شوهرانشان ذکر مىکند، از زن فرعون نیز به عنوان زن بزرگى که گرفتار مردى پلید بوده است، غفلت نکرده است1.
در واقع زن به عنوان نیمى از پیکره انسانى، از مقام و منزلتى بس والا در دین مبین اسلام برخوردار است. اسلام با بطلان افکار و عقاید دوران جاهلیتِ بیش از اسلام و برخلاف برخى مکاتب مادى که به حمایت و احیاى حقوق زن برخاستهاند، مدافع و احیاگر واقعى مقام و منزلت زن است.
اسلام زن را برخوردار از پیمودن کمالات معنوى و الهى مىداند. از نظر اسلام زن از کلیه حقوق انسانى و اجتماعى برخوردار است و شخصیتى مستقل از مرد و آزاد دارد.
از دیدگاه اسلامی؛ زن موجودی با احساس، باثبات ، محتاط، مذهبى، پر حرف و رقیق القلب و تشریفاتى است. احساسات زن مادرانه است و این احساسات از دوران کودکى در او نمودار است. علاقه زن به خانواده و توجه او به اهمیت کانون خانوادگى بیش از مردان است2.
توجه قرآن و سنت های اسلامی به زنان به اندازه ای است که عالىترین اسوه قابل پیروى براى انسانها به ویژه زنان، را حضرت صدیقه طاهره، فاطمه زهرا علیها السلام قرار داده است. آن حضرت، گرچه در جوانى به دیدار معبود شتافت، اما عمر پر برکت او سراسر درس زندگى است. حضرت فاطمه علیها السلام نه تنها در بُعد فردى و خانوادگى نمونه کاملى براى تأسى و اقتدا به شمار مىرود بلکه در بُعد اجتماعى و اثبات تأثیر وجودى شخصیت زن در جامعه نیز نقش مهم و اساسى داشته و شاخص مناسبى است. حضرت زهرا علیها السلام نمونه زنان آزادهاى است که به اعتقادات خود نه تنها در زمان آرامش و آسایش بلکه در سختی‌ها، ناملایمات و مشکلات نیز پایبند اصول و مبانى ارزشى هستند و شجاعانه تا پاى جان از آن دفاع مىکنند3.
سید احمد سجادی
پی‌نوشت‌ها:
1) مجموعه آثار استاد مطهری، جلد 19، ص 133
2) مجموعه آثار شهید مطهری، جلد 19، ص 178-179
3) فاطمه حامی ولایت، سید محمد حسین شاهرودی، جلد 1، ص 6
