امام علی علیه‌السلام
در زير زلف، روي تو بيند گر آفتاب
در زير زلف، روي تو بيند گر آفتاب بي پرده جلوه گر نشود ديگر آفتاب روزي که در درون دل من درآمدي بيرون نکرده بود سر از خاور آفتاب
امام علی علیه‌السلام
خلوتگه اسرار
کعبه خلوتگه اسرار فراوان علی ست بیت حق جلوگر از عارض رخشان علی ست در جهان مرد عمل باش علی را بشناس که ترازوی عمل کفه میزان علی ست
امام علی علیه‌السلام
حرم خدا حرم شد
امشب حرم خدا حرم شد از مقدم يار محترم شد كعبه شده محو و مات و مدهوش ديوار ز هم گشوده آغوش
امام علی علیه‌السلام
حرم امشب حرم شدی
الله اکبر ای حرم امشب حرم شدی بیش از همیشه نزد خدا محترم شدی آیینه‌دار آینه ذوالکرم شدی باغ ارم نه رشک ریاض ارم شدی
امام علی علیه‌السلام
جهان خرم از اوست
آمد آن چشمه رحمت که جهان خرم از اوست آفتابی که درخشنده همه عالم از اوست
در گلستان ولا لاله رخی چهره نمود که صبا غالیه افشان و مبارک دم از اوست
امام علی علیه‌السلام
جلوه اهورایی
کعبه را صفا دادی، با رُخ اهورایی دل ز دلبران بردی، ای خدای زیبایی کعبه عاشقِ رویت، دل پریشِ گیسویت این چنین ز دستش شد، رشته شکیبایی
امام علی علیه‌السلام
جانم علی...
یاعلی گفتیم و دلهامان بهاری می‌شود یکصد و ده بار این دل آبیاری می‌شود چشمه‌های نور از چشم تو جاری شد علی زخم دل با تیرعشقت باز کاری شد علی
امام علی علیه‌السلام
تنهای تنها آفریدند
تنهای تنها آفریدند تو را تنهای تنها آفریدند برای خاطر ما آفریدند تمام عشق را در تو نهادند تو را با عشق یکجا آفریدند
امام علی علیه‌السلام
پینه دست تو
پینه دست تو گندمکار بود زارع دشت تبسم زار بود هیچ کس هم مخفی از دیدت نشد بسکه چشمان تو مردم دار بود
امام علی علیه‌السلام
به مهر علی خو گرفته‌ام
من از ازل به مهر علی خو گرفته‌ام درس خداشناسی و نیرو گرفته‌ام ار مرشد طریقت خود شاه لافتی خوی محبت از کرم او گرفته‌ام