از دیرباز ساختار اجتماعی ایران مبتنی بر سلسله مراتبی بود که کوچک ترین واحد آن را خانواده تشکیل می داد [15] رئیس خانواده را (زنتو بخته) می نامیدند. چند خانواده

هخامنشیان به یکی از قبایل متعدد آریایی تعلق داشتند که در مهاجرت بزرگ اقوام آریایی، به نَجد [1] ایران روی آوردند. برخی از آنان در ایران متمرکز شده، و عده ای به سوی

حبیب لوی معتقد است که هر یهودی پاک سرشت با دلبستگی ذاتی که به سرزمین ایسرائل دارد، در میدان امیال و آرزوهای شخصی یک صهیونیست است(1) و در ادامه می گوید:

در مورد شادروان دکتر لوی تنها می توانم بگویم که او یک صهیونیست به جهان آمد، مانند یک صهیونیست زندگی کرد و روز چهاردهم دسامبر 1984 به نام یک صهیونیست چشم از جهان

در مورد شادروان دکتر لوی تنها می توانم بگویم که او یک صهیونیست به جهان آمد، مانند یک صهیونیست زندگی کرد و روز چهاردهم دسامبر 1984 به نام یک صهیونیست چشم از جهان

جای بسی شگفتی است که در گستره ی یک زمان طولانی سکونت یهودیان در ایران زمین، یهودیان آن سرزمین، جز در یک یا دو مورد، چیزی از خود که بتوان آن را

استعمار انگلیس آن گاه که توانست به دست دولت تزار و شاه وابسته به آن دولت، از خطر ریشه ای پیشوایان سرسخت و سازش ناپذیر نهضت مشروطه برهد و آنان را از مردم

در این اوضاع ناهنجار که جنگ افروزان و توطئه گران بدین گونه از خطر می رهیدند، دلیرمردان آزادی خواه و پیشروان نهضت مشروطه، یکی پس از دیگری در چنگ سرکردگان

فراماسون ها و دیگر مهره های وابسته به بریتانیا با توطئه های دراز مدت و دامنه دار، سرانجام توانستند محمدعلی شاه را به سرکوبی رهبران مشروطه وادارند و به دست او کودتایی

از آن سو روزنامه های وابسته به فراماسون ها نیز در نوشته های خود به زشت گویی و تاخت و تازها بر ضد او پرداختند و درباره ی کنار زدن او از سلطنت قلم زدند و بدین گونه